Bis(tri-n-butyltin)oxide (TBTO) is in staat in vitro fagocytose van erythrocyten door macrofagen te remmen, maar niet zonder de macrofagen te beschadigen, zodat ze hun viabiliteit verliezen. Een dibutylverbinding, di-n-butyltindichloride, heeft een uitgesproken effect op de fagocytose door macrofagen, zonder een invloed te vertonen op de viabiliteit, zij het bij hogere concentraties dan die waarbij TBTO al toxisch is. Toch kan een specifiek effect van TBTO op fagocytose niet worden uitgesloten, daar bij met Corynebacterium parvum of met BCG geactiveerde macrofagen ook met TBTO reeds bij lagere concentraties een remming van de fagocytose kon worden waargenomen waarbij de viabiliteit van de cellen nog niet werd beinvloed.<br>