In dit rapport worden enkele eerste resultaten beschreven van onderzoek aan het desinfecterend vermogen van chloordioxide in drinkwater. Hiertoe zijn in eerste instantie de bereiding van zuiver chloordioxide c.q. de kwantitatieve bepaling hiervan in drinkwater in het concentratiegebied van 0-1 mg ClO2/l geoptimaliseerd. Vervolgens zijn in een modelsysteem de inactiveringssnelheden bepaald voor diverse micro-organismen, zowel in buffers vrij van organische stoffen als in een tweetal typen drinkwater (Amsterdam-Leiduin en 's Gravenhage). Voor de drie onderzochte bacterie species, te weten S.faecalis, E.coli en L.pneumophila serogroep 1, geldt dat de inactiveringssnelheden in nagenoeg alle experimenten in dezelfde grootte-orde liggen. Als gevolg van een waarschijnlijk initieel chloordioxide verbruik door in het drinkwater aanwezige stoffen zijn over het algemeen in beide typen drinkwater de inactiveringssnelheden circa een factor vier lager dan in de gebruikte bufferoplossingen. In het temperatuurgebied van 15 graden C tot 25 graden C is de inactiveringssnelheid praktisch evenredig met de temperatuur. Een verhoging van de pH van pH=7.5 tot pH=9 leidt maximaal tot een verdubbeling van de inactiveringssnelheid.<br>