Show simple item record

dc.contributor.authorPieters MN
dc.contributor.authorKonemann WH
dc.date.accessioned2007-03-09T16:53:35Z
dc.date.available2007-03-09T16:53:35Z
dc.date.issued1997-03-31en_US
dc.identifier620110004en_US
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/10029/10199
dc.description.abstractIn the Netherlands, the maximum tolerable risk (MTR) and the negligible risk (NR) are spaced by a factor of 100, which can be considered as a safety factor for the combined action of chemicals. This report gives (i) an overview of Dutch standard setting procedures in general, (ii) an overview of common concepts in toxicology of mixtures, (iii) the plausibility of combined effects of compounds at low doses, (iv) an overview of strategies which can be followed in the risk evaluation of chemical mixtures and (v) an evaluation of the safety factor of 100 used for the combined action of chemicals. It is concluded that at low doses, i.e. at exposure levels at or below current standards, interactions between chemicals such as synergy and antagonism are not likely to occur. At these low doses, response addition is expected to be also absent when it is assumed that the respons to each individual chemical is zero. On the contrary, dose addition is a phenomenon that can not be excluded at low doses, even not at doses below current standards. Therefore, in the risk evaluation of mixtures, (partial) dose addition will have to be taken into account. The safety factor of 100 can be regarded as a policy tool to correct for combination toxicology in standard setting procedures. This factor should thus cover possible dose addition. To gain some insight in the value of such a factor, we calculated for each individual chemical its fractional contribution to the MTR. By classifying chemicals in groups and assuming full dose addition within a group of chemicals, the degree by which the MTR was exceeded could be calculated. We evaluated 318 individual chemicals divided into 14 groups. For all groups of chemicals a safety factor of 100 was found to be more than sufficient. In most cases a factor of 10 would have been sufficient.
dc.description.abstractDe bandbreedte tussen het maximaal toelaatbare risico (MTR) en het verwaarloosbare risico (VR) van 100, wordt beschouwd als een veiligheidsfactor voor het optreden van combinatiewerkingen tussen stoffen. Het huidige rapport (i) geeft een overzicht van de normstellingsprocedure in het algemeen, (ii) geeft een overzicht van algemene begrippen binnen de mengseltoxicologie, (iii) verkent de aannemelijkheid van het optreden van combinatie-effecten in het lage dosisgebied, (iv) geeft een overzicht van strategieen die gevolgd kunnen worden in de risico-evaluatie van mengsels en (v) bevat een evaluatie van de veiligheidsfactor van 100 die wordt gebruikt voor combinatietoxicologie.Er wordt geconcludeerd dat bij lage blootstellingsniveaus, dat wil zeggen blootstellingsniveaus op of onder de norm, interacties tussen stoffen zoals synergisme en antagonisme onwaarschijnlijk zullen zijn. Bij deze lage doseringen kan verwacht worden dat respons-additie ook niet aan de orde zal zijn als wordt aangenomen dat de respons op de afzonderlijke stoffen nul is. Dosis-additie daarentegen is een fenomeen dat bij lage doseringen niet kan worden uitgesloten, dus ook niet bij blootstellingen onder de norm. Er zal dus bij de risico-evaluatie van mengsels van stoffen altijd rekening moeten worden gehouden met het mogelijk optreden van (partiele) dosis-additie. De veiligheidsfactor van 100 kan worden beschouwd als een beleidsmatige 'tool' om te corrigeren voor combinatietoxiciteit in normstellingsprocedures. Om enigzins inzicht te krijgen in de 'veiligheidsmarge' die het gebruik van een factor 100 met zich meebrengt, is voor elke stof de fractionele opvulling van de norm berekend. Door de stoffen te groeperen en binnen een stofgroep volledige dosis-additiviteit te veronderstellen, kon de mate van overschrijding van de MTR worden berekend. In totaal werden 318 drempelwaarde stoffen in 14 stofgroepen ondergebracht. In alle gevallen bleek de veiligheidsfactor van 100 ruim voldoende. Voor bijna alle groepen zou een factor 10 al toereikend kunnen zijn.
dc.format.extent4118000 bytesen_US
dc.format.extent4216059 bytes
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.language.isonlen_US
dc.publisherRijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu RIVMen_US
dc.relation.ispartofseriesRIVM Rapport 620110004en_US
dc.relation.urlhttp://www.rivm.nl/bibliotheek/rapporten/620110004.htmlen_US
dc.subject.otherchemicalsen
dc.subject.othermixturesen
dc.subject.othertoxicity evaluationen
dc.subject.otherrisk analysisen
dc.subject.othermixture toxicityen
dc.subject.othersafety factoren
dc.subject.othermtren
dc.subject.othervren
dc.titleMengseltoxiciteit: een algemeen overzicht en evaluatie van de veiligheidsfactor van 100 toegepast in het stoffenbeleiden_US
dc.title.alternativeToxicology of mixtures: a review of the safety factor of 100 applied in the Dutch safety evaluation of chemical mixturesen_US
dc.typeReport
dc.contributor.departmentLEOen_US
dc.contributor.departmentCSRen_US
refterms.dateFOA2018-12-18T08:38:11Z
html.description.abstractIn the Netherlands, the maximum tolerable risk (MTR) and the negligible risk (NR) are spaced by a factor of 100, which can be considered as a safety factor for the combined action of chemicals. This report gives (i) an overview of Dutch standard setting procedures in general, (ii) an overview of common concepts in toxicology of mixtures, (iii) the plausibility of combined effects of compounds at low doses, (iv) an overview of strategies which can be followed in the risk evaluation of chemical mixtures and (v) an evaluation of the safety factor of 100 used for the combined action of chemicals. It is concluded that at low doses, i.e. at exposure levels at or below current standards, interactions between chemicals such as synergy and antagonism are not likely to occur. At these low doses, response addition is expected to be also absent when it is assumed that the respons to each individual chemical is zero. On the contrary, dose addition is a phenomenon that can not be excluded at low doses, even not at doses below current standards. Therefore, in the risk evaluation of mixtures, (partial) dose addition will have to be taken into account. The safety factor of 100 can be regarded as a policy tool to correct for combination toxicology in standard setting procedures. This factor should thus cover possible dose addition. To gain some insight in the value of such a factor, we calculated for each individual chemical its fractional contribution to the MTR. By classifying chemicals in groups and assuming full dose addition within a group of chemicals, the degree by which the MTR was exceeded could be calculated. We evaluated 318 individual chemicals divided into 14 groups. For all groups of chemicals a safety factor of 100 was found to be more than sufficient. In most cases a factor of 10 would have been sufficient.
html.description.abstractDe bandbreedte tussen het maximaal toelaatbare risico (MTR) en het verwaarloosbare risico (VR) van 100, wordt beschouwd als een veiligheidsfactor voor het optreden van combinatiewerkingen tussen stoffen. Het huidige rapport (i) geeft een overzicht van de normstellingsprocedure in het algemeen, (ii) geeft een overzicht van algemene begrippen binnen de mengseltoxicologie, (iii) verkent de aannemelijkheid van het optreden van combinatie-effecten in het lage dosisgebied, (iv) geeft een overzicht van strategieen die gevolgd kunnen worden in de risico-evaluatie van mengsels en (v) bevat een evaluatie van de veiligheidsfactor van 100 die wordt gebruikt voor combinatietoxicologie.Er wordt geconcludeerd dat bij lage blootstellingsniveaus, dat wil zeggen blootstellingsniveaus op of onder de norm, interacties tussen stoffen zoals synergisme en antagonisme onwaarschijnlijk zullen zijn. Bij deze lage doseringen kan verwacht worden dat respons-additie ook niet aan de orde zal zijn als wordt aangenomen dat de respons op de afzonderlijke stoffen nul is. Dosis-additie daarentegen is een fenomeen dat bij lage doseringen niet kan worden uitgesloten, dus ook niet bij blootstellingen onder de norm. Er zal dus bij de risico-evaluatie van mengsels van stoffen altijd rekening moeten worden gehouden met het mogelijk optreden van (partiele) dosis-additie. De veiligheidsfactor van 100 kan worden beschouwd als een beleidsmatige 'tool' om te corrigeren voor combinatietoxiciteit in normstellingsprocedures. Om enigzins inzicht te krijgen in de 'veiligheidsmarge' die het gebruik van een factor 100 met zich meebrengt, is voor elke stof de fractionele opvulling van de norm berekend. Door de stoffen te groeperen en binnen een stofgroep volledige dosis-additiviteit te veronderstellen, kon de mate van overschrijding van de MTR worden berekend. In totaal werden 318 drempelwaarde stoffen in 14 stofgroepen ondergebracht. In alle gevallen bleek de veiligheidsfactor van 100 ruim voldoende. Voor bijna alle groepen zou een factor 10 al toereikend kunnen zijn.


Files in this item

Thumbnail
Name:
620110004.pdf
Size:
4.020Mb
Format:
PDF

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record