Bepaling van cadmium in levers en nieren van humane herkomst met behulp van atomaire-absorptiespectrofotometrie met vlamatomisatie

Abstract

In dit rapport wordt een methode beschreven voor de bepaling van cadmium in levers en nieren van humane herkomst met behulp van atomaire absorptiespectrofotometrie en vlamatomisatie. De weefselmonsters worden ontleed met een enzymatische methode onder fysiologische condities, gevolgd door destructie met achtereenvolgens waterstofperoxide en salpeterzuur bij verhoogde temperatuur. De bovengrens van het lineaire werkgebied komt voor lever overeen met 13 mg Cd/kg en voor nier met 46 mg Cd/kg, uitgaande van 0,5 g lever of nier. De detectielimiet (overeenkomend met 3 x de ruis) is voor lever 0,3 mg Cd/kg en voor nier 1,2 mg Cd/kg. Het lineaire werkgebied is dus voor lever 0,3 - 13 mg Cd/kg en voor nier 1,2 - 46 mg Cd/kg. De gemiddelde relatieve standaardfouten (+/- standaarddeviatie) berekend uit 10 calibratielijnen bedragen voor levers bij een concentratie van 0,8 mg Cd/kg (2,1 +/- 1,5)% en voor nieren bij een concentratie van 2,5 mg Cd/kg (0,96 +/- 0,50)%. De gemiddelden van de variatiecoefficienten van tweevoudige analyses bedragen voor levers (7,6 +/- 7,0)%, voor nierschors (9,2 +/- 8,7)% en voor niermerg (34 +/- 28)%.<br>