Effect of repeated and prolonged exposure to low concentrations of Low Molecular Weight chemicals on local lymph node responses

Abstract

De resultaten van de lokale lymfkliertest zijn niet voor alle stoffen bruikbaar als uitgangspunt voor een kwantitatieve risicoanalyse. Dit onderzoek beschrijft wat er gebeurt na een herhaalde blootstelling van de huid aan een concentratie van een allergene stof onder de drempelwaarde die gebruikt wordt in de zogenaamde lokale lymfkliertest. Bij 3 van de 5 onderzochte stoffen (formaldehyde, 2-chloro-N-acetamide, quartenium-15) bleek langdurige blootstelling van de huid beneden de drempelwaarde toch een positieve reactie op te roepen. Bij de andere twee stoffen (paraformaldehyde, hexamethylenetetramine) werd slechts een geringe verhoging waargenomen ten opzichte van een kortdurende blootstelling. Soms roepen stoffen die in contact komen met de huid al allergische reacties op bij doseringen die in een veel gebruikt standaardtestsysteem nog geen effecten laten zien. De lokale lymfkliertest, die veel gebruikt wordt om contactovergevoeligheid van (sensibiliserende) stoffen te kunnen bepalen, kent een grenswaarde waarboven een stof als contactallergeen beschouwd wordt. Testen met doseringen lager dan deze grenswaarde, geven geen sensibilisatie meer in deze standaardtest. Er zijn echter stoffen die na langdurige blootstelling van de huid aan een lagere dosis toch tot sensibilisatie zullen leiden. Om tot een betere categorisering van stoffen te komen dan simpel "wel/geen" allergeen, was de vraag aan de orde of, net zoals voor sommige andere testsystemen, drempelwaarden uit de lokale lymfkliertest gebruikt kunnen worden voor de risico-evaluatie van allergene stoffen. Deze risico-evaluatie zou dan kunnen leiden tot de vaststelling van veilige blootstellingsniveaus.

The results of the local lymph node assay are not for all compounds useful as starting point for a quantitative risk assessment. This study describes the effects after repeated exposure of the skin to a concentration of a sensitizer below the threshold used in the local lymph node assay. Positive reactions were induced by three of the five investigated compounds (formaldehyde, 2-chloro-N-acetamide, quartenium-15) after long term exposure of the skin to concentrations below the threshold. For two other compounds (paraformaldehyde, hexamethylenetetramine) only a minor increase was observed when the response was compared to the short term exposure schedule. Compounds contacting the skin may induce allergic responses at dosages which do not induce responses in commonly used standard test assays. The local lymph node assay, which is now commonly used for the determination of sensitizing potency of chemicals, uses a threshold above which a compound is considered a contact sensitizer. Tests with doses below this threshold do not result in positive responses in this standard assay. However, there are compounds which induce sensitization after prolonged exposure of the skin to low doses. In order to develop an improved categorization than "yes/no" sensitizer, the question was raised whether the threshold used in the local lymph node assay could be used for the risk assessment of allergenic compounds similar to other test systems. This risk assessment might then result in the determination of safe exposure levels.