Environmental risk limits for phenanthrene

Abstract

Het RIVM heeft in opdracht van het ministerie van Infrastructuur en Milieu (I&M), milieurisicogrenzen voor fenantreen bepaald. Dit was nodig omdat de huidige norm voor fenantreen voor waterkwaliteit niet is afgeleid volgens de meest recente methodiek. Fenantreen is een stof die behoort tot de stofgroep PAK's. De stof is opgenomen in de Regeling Monitoring Kader Richtlijn Water, waarin staat aan welke eisen oppervlaktewater in Nederland moet voldoen. De Stuurgroep Stoffen stelt de nieuwe normen vast op basis van de wetenschappelijke advieswaarden in dit rapport. Het Maximaal Toelaatbaar Risiconiveau (MTR) is de concentratie in water waarbij geen schadelijke effecten te verwachten zijn, gebaseerd op jaargemiddelde concentraties. Hiervoor zijn drie routes onderzocht: directe effecten op waterorganismen, indirecte effecten op vogels en zoogdieren via het eten van prooidieren, en indirecte effecten op mensen via het eten van vis. De eerste van de drie levert de laagste waarde en bepaalt daarmee het MTR voor zoet- en zoutwater (1,1 microgram per liter). De Maximaal Aanvaardbare Concentratie (MACwater, eco), die het ecosysteem beschermt tegen kortdurende concentratiepieken, is 6,7 microgram per liter. De nieuw afgeleide milieurisicogrenzen voor water, in water zwevend stof en sediment zijn hoger dan de nu geldende milieurisicogrenzen. Dit komt doordat er meer gegevens beschikbaar zijn over de directe effecten van fenantreen op waterorganismen en door het gebruik van een nieuwere methodiek. Gebaseerd op monitoringsgegevens worden de nieuwe MTR en MACeco voor water, zwevend stof en sediment naar verwachting niet overschreden. Bij deze beoordeling is de giftige aard voor het totaal aantal PAK's nog niet in beschouwing genomen.

RIVM has derived environmental risk limits (ERLs) for phenanthrene. This derivation has been performed because the current ERLs have not been derived according to the current valid methodology. Phenanthrene is a substance belonging to the group of PAHs and is included in the Dutch decree on water quality objectives in the context of the Water Framework Directive (WFD). The ERLs in this report are advisory values that serve as a scientific background for the Dutch Steering Committee for Substances, which is responsible for setting those standards. The maximum permissible concentration in water (MPCwater) is the level at which no harmful effects are expected, based on annual concentrations. This MPC is based on three routes: direct toxicity, secondary poisoning and consumption of fish by humans. Direct toxicity is the most critical of these three routes and determines the overall MPC for fresh- and saltwater (1.1 microgram per liter). The Maximum Acceptable Concentration (MACwater, eco), that protects the ecosystem from effects of short term concentration peaks, is 6.7 microgram per liter for fresh- and saltwater. The newly derived ERLs for water, suspended matter and sediment are higher than the currently valid ERLs. These differences are due to a more extensive dataset on ecotoxicology in combination with the more recent methodology for derivation of ERLs. Monitoring data indicate that the new MPC and MACeco for water, suspended matter and sediment are not being exceeded. In this observation, mixture toxicity for the total of PAHs has not been included.