Klachten en kwalen bij kinderen in Nederland : Omvang en gevolgen geinventariseerd

Abstract

In dit rapport is geinventariseerd welke langdurige ziekten, klachten en gezondheidsproblemen bij kinderen (0-18 jaar) veel voorkomen. Voor eczeem, astma, hooikoorts, allergie, hoofdpijn, vermoeidheid, slaapproblemen, rugklachten, depressieve klachten, hyperactiviteit en ADHD, buikpijn, obstipatie en overgewicht is in kaart gebracht hoe vaak deze aandoeningen voorkomen en wat de gevolgen ervan zijn voor het dagelijks leven van kinderen. Dit rapport borduurt voort op eerder onderzoek, waaruit blijkt dat in Nederland een op de vijf kinderen een chronische aandoening heeft. Veel voorkomende chronische aandoeningen waarvoor jonge kinderen (tot 11 jaar) het vaakst bij de huisarts komen, zijn astma, eczeem, buikpijn en obstipatie. Oudere kinderen komen het vaakst voor astma, hoofdpijn/migraine, vermoeidheid, rugklachten en buikpijn. Per jaar komt zo'n 2%-5% van de kinderen met één van deze aandoeningen bij de huisarts. Kinderen gaan echter niet altijd naar de huisarts. Het aantal kinderen dat in vragenlijsten klachten zoals hoofdpijn/migraine en langdurige vermoeidheid meldt, is vele malen groter dan het aantal dat ermee bij de huisarts komt. In sommige studies rapporteert meer dan de helft van de tienermeisjes zulke =malaiseklachten'. Ook buikpijn, hooikoorts, slaapproblemen, depressieve klachten en overgewicht komen aanzienlijk meer voor dan registraties van huisartsen laten zien. Over de gevolgen van de verschillende aandoeningen schiet de huidige kennis tekort. Twee tot drie procent van alle kinderen wordt door een chronische aandoening in sterke mate belemmerd bij het uitvoeren van dagelijkse bezigheden. Studies rapporteren uiteenlopende problemen, waaronder combinaties van lichamelijke en psychische klachten, verminderde kwaliteit van leven en schoolverzuim. Hoewel honderdduizenden kinderen last hebben van de onderzochte aandoeningen, hebben we echter onvoldoende kennis om te kunnen beoordelen in welke mate ze de ontwikkeling, de maatschappelijke participatie en dus de toekomst van kinderen beinvloeden.

This report presents the most common long-term diseases, health problems and complaints in children (aged 0-18 years). We investigated what percentage of children in the Netherlands suffers from eczema, asthma, hay fever, allergy, headache, fatigue, sleeping problems, back pain, depressive symptoms, hyperactivity and ADHD, abdominal pain, constipation or overweight, as well as the effects of these chronic conditions on a child's daily life. Our study follows on previous research which indicated that in the Netherlands one in five children are suffering from a chronic condition. Of the chronic conditions mentioned above, most young children (age 0-11 years) visit the general practitioner for asthma, eczema and abdominal pain, and most older children for asthma, headache, fatigue, back pain and abdominal pain. Every year, 2%-5% of Dutch children visit the general practitioner for one of these chronic conditions. However, not all children go to the general practitioner. The percentage of children with self-reported chronic conditions, like headache and chronic fatigue, is substantially higher than the percentage of children visiting a general practitioner for one of these conditions. In some studies more than half of the teenage girls reported to suffer from chronic fatigue or headaches. The percentage of children with abdominal pain, hay fever, sleeping problems, depressive symptoms and overweight is also considerably higher than general practitioner registrations suggest. Current knowledge of the consequences of chronic conditions is insufficient. Two to three percent of all children experience serious limitations in daily functioning due to a chronic health condition. Studies show a variety of problems, including combinations of physical and psychological complaints, decreased quality of life and a higher rate of school absence. However, although hundreds of thousands of children suffer from the chronic conditions studied, the available evidence is insufficient to judge to what extent children's development, their social participation and therefore their future are affected.