Mapping dry deposition of acidifying components and base cations on a small scale in Germany

Abstract

Resultaten worden gepresenteerd van het onderzoek 'Kartering van droge depositie van verzurende componenten en basische kationen in Duitsland met een hoge ruimtelijke resolutie'. Met deze kaarten kunnen overschrijdingen van 'critical loads' meer gedetailleerd worden bepaald dan wanneer gebruik wordt gemaakt van regionale depositieschattingen (bijvoorbeeld gegenereerd door het EMEP model). De droge depositie-velden, welke voor 1989 en 1993 berekend zijn met het EDACS model (European Deposition of Acidifying Components on a Small scale), weerspiegelen het ruimtelijk gedetailleerde patroon uit de landgebruikskaart, alsmede het regionale concentratie- en klimaatspatroon in Duitsland. De droge depositie van potentieel zuur (SOx+NOy+NHx) was het hoogst in Oost-Duitsland en het laagst in Zuid-Duitsland. De droge depositie van zeezout gecorrigeerd Mg2+ plus Ca2+ plus K+ was het hoogst in Oost en Zuid-Oost Duitsland en het laagst in Noord-West Duitsland. De droge depositie op bossen was hoger dan de gemiddelde depositie op Duitsland: ca. 40% voor de verzurende componenten en 25% voor de basische kationen. De relatieve bijdrage van SOx, NOy en NHx aan de droge depositie van potentieel zuur bedroeg respectievelijk ca. 75%, 15% and 10%, zowel voor Duitsland gemiddeld als voor bossen. De droge depositie van SOx, NOy, NHx en potentieel zuur was in 1989 hoger dan in 1993: respectievelijk 24%, 16%, 12% and 22%. Het percentage van de totale (nat+droog) potentieel zure depositie dat wordt geneutraliseerd door depositie van zeezout gecorrigeerd Mg2+ plus Ca2+ plus K+ was het grootst (ca. 20-30%) in Noord-Oost en Zuid-Duitsland. De EDACS modelresultaten zijn vergeleken met doorvalfluxen. Gezien de relatief grote onzekerheid in zowel de model- als de doorvalschattingen kwamen beide redelijk overeen. Gemiddeld verschilden de schattingen niet significant.

Results are presented of the research on 'Mapping dry deposition of acidifying components and base cations on a small scale in Germany'. Using these maps critical load exceedances can be calculated in more detail than could be achieved so far by using regional scale deposition estimates (e.g. from the EMEP model). Dry deposition fields, which are calculated for 1989 and 1993 using the EDACS-model (European Deposition of Acidifying Components on a Small scale), clearly reflect the spatial detailed land use information and the large-scale concentration and climate patterns over Germany. Dry deposition of potential acid (SOx+NOy+NHx) was highest in eastern Germany and lowest in southern Germany. Dry deposition of non-sea salt Mg2+ plus Ca2+ plus K+ was highest in eastern and southeastern Germany and lowest in northwestern Germany. Dry deposition fluxes on forest were higher than the average dry deposition fluxes on Germany: ca. 40% for the acidifying components and 25% for the base cations. The relative contribution of SOx, NOy and NHx to the dry deposition of potential was ca. 75%, 15% and 10% respectively, both for Germany in general and forests. Dry deposition of SOx, NOy, NHx and potential acid in 1989 was higher than in 1993: by 24%, 16%, 12% and 22%, respectively. The percentage of the total (wet+dry) deposition of potential acid which is counteracted by total deposition of non-sea salt Mg2+ plus Ca2+ plus K+ was largest (20-30% on average) in northeastern and southern Germany. EDACS model estimates were compared with throughfall estimates. Generally they compared reasonably well taking into account the relatively large uncertainty in both estimates. On average no significant differences were found.