Potential effect of HFC policy on global greenhouse gas emissions in 2035

Abstract

HFK's (waterstoffluorkoolwasterstoffen) worden gebruikt als substituut voor volledig gehalogeneerde CFK's (chloorfluorkoolwaterstoffen en mogelijk ook voor de onvolledig gehalogeneerde HCFK's. Het doel van deze studie is de wereldwijde HFK-emissie in het jaar 2035 te onderzoeken, het effect van een HCFK produktie-stop daarop, en de mogelijkheden om HFK-emissies te reduceren. De geschatte HFK-emissies kunnen, zonder HFK-beleid, oplopen tot 7 - 17% van de huidige CO2 emissie bedragen in 2035. "Better housekeeping" en hergebruik kunnen de emissies naar schatting met ongeveer 50% reduceren, beperking van HFK-gebruik tot "gesloten" toepassingen met ongeveer 40% en beperking van HFK-gebruik tot HFK's met een relatief laag opwarmend vermogen met ongeveer 98%. Een internationale overeenkomst in het kader van het internationale klimaatverdrag zou gebaseerd kunnen zijn op (1) het formuleren van "essentiele toepassingen", ofwel toepassingen waarvoor geen alternatieven voor CFK's, HCFK's en HFK's beschikbaar zijn, (2) het vermijden van HFK's met een relatief groot opwarmend vermogen of (3) het vermijden van relatief "lekke" toepassingen. Andere, meer algemene, opties zijn (4) het vermijden van emissies door "better housekeeping" en hergebruik en (5) het formuleren van een maximum voor totale HFK-emissies, uitgedrukt in CO2-equivalenten.

HFCs (hydrofluorocarbons) are substiutes for CFCs (chlorofluorocarbons) and possibly also for HCFCs (hydrochlorofluorocarbons). This study investigates global emissions of HFCs in the year 2035, to what extent an HCFC phase-out could affect HFC emissions, and to what extent HFC emissions can be reduced. Without HFC policy, HFC emissions could in 2035 equal 7 - 17% of the present CO2 emissions. Better housekeeping and recycling could reduce HFC emissions by about 50%, restricting use of HFCs to "closed applications" by about 40% and restricting use of HFCs to those with a low Global Warming Potential by about 98%. An international agreement under the United Nations Framework Convention on Climate Change could be based on (1) formulating "essential uses", i.e. applications for which thus far no alternatives for CFCs, HCFCs, and HFCs are available, (2) avoidance of HFCs with a relatively high Global Warming Potential, (3) avoidance of relatively "leaky" applications. Other gerneral options are (4) maximizing emission control through better housekeeping and recycling, and (5) establishing a maximum for total HFC emissions in CO2 equivalents.