Review of the proposed WHO Air Quality Guideline for Manganese

Abstract

Op verzoek van het WHO European Centre for Environment and Health, Bilthoven Division is een herevaluatie uitgevoerd van de voorgestelde WHO Air Quality Guideline voor mangaan, zoals deze vermeld staat in een WHO Working Paper dat werd aangenomen op de WHO-vergadering over Inorganic Air Pollutants, gehouden op 24 - 27 oktober, 1994 te Dusseldorf, Duitsland. De voorliggende herevaluatie is een third opinion: de punten zoals opgeworpen in een eerdere evaluatie van de voorgestelde Air Quality Guideline, opgesteld door ICF Kaiser Inc. (VS), worden besproken en op hun merites beoordeeld. Het belangrijkste punt uit de discussie was of het resultaat van de toepassing van de BenchmarkDose-methode op de dosis-responsdata uit een arbeidstoxicologische epidemiologische studie een betere basis vormt voor de afleiding van de Air Quality Guideline dan een Lowest-Observed-Effect-Level (LOAEL) geselecteerd uit dezelfde studie. Om dit probleem te onderzoeken werden aanvullende berekeningen gemaakt, daarbij gebruik makend van de originele dosis-responsgegevens uit de bedoelde arbeidstoxicologische studie.<br>

At the request of the WHO European Centre for Environment and Health, Bilthoven Division a re-evaluation was done of the derivation of the air quality guideline for manganese as proposed in the WHO Working Paper that was adopted at the WHO meeting on Inorganic Air Pollutants, Dusseldorf, Germany, 24-27 October 1994. The present re-evaluation is a 'third opinion': the points raised in a review prepared by ICF Kaiser (USA) are addressed and weighed. The major point in the discussion was the question whether or not the result of the application of the Benchmark Dose method provides a better basis for guideline derivation than does a Lowest-Observed-Effect-Level (LOAEL) selected from the same occupational epidemiology study. To explore this issue additional calculations were made using the dose response data from the pivotal study.<br>