Environmental risk limits for vanadium in water : A proposal for water quality standards in accordance with the Water Framework Directive
Title
Environmental risk limits for vanadium in water : A proposal for water quality standards in accordance with the Water Framework DirectiveTranslated Title
Milieurisicogrenzen voor vanadium : Een voorstel voor waterkwaliteitsnormen volgens de Kaderrichtlijn waterPubliekssamenvatting
Het RIVM heeft in opdracht van het ministerie van Infrastructuur en Milieu (I&M), milieurisicogrenzen van vanadium voor zoet oppervlaktewater bepaald. Vanadium is een natuurlijke stof en wordt onder andere gebruikt voor de productie van staal. De stof is opgenomen in de Regeling monitoring kaderrichtlijn water, waarin staat aan welke eisen oppervlaktewater in Nederland moet voldoen. De nieuwe waterkwaliteitsnormen voor vanadium zijn nodig omdat de huidige norm niet is afgeleid volgens de meest recente methodiek. De Stuurgroep Stoffen stelt deze nieuwe normen vast op basis van de wetenschappelijke advieswaarden uit dit onderzoek.Nieuwe informatie beschikbaar via REACH:
In de afgelopen jaren konden geen nieuwe milieurisicogrenzen voor vanadium worden afgeleid. Essentiële gegevens die daarvoor nodig zijn ontbraken, zoals informatie over de effecten op algen en de mogelijke stapeling in de voedselketen. In dit onderzoek zijn beide aspecten opnieuw onderzocht, onder meer door gebruik te maken van de gegevens die voor de Europese verordening voor chemische stoffen REACH beschikbaar zijn gekomen. Op basis van de nieuwe informatie worden waterkwaliteitsnormen voorgesteld voor langdurige blootstelling (1,2 microgram per liter) en voor kortdurende piekbelasting (3,0 microgram per liter). Beide waarden zijn uitgedrukt als 'opgelost vanadium', inclusief de natuurlijke achtergrondconcentratie voor Nederlands oppervlaktewater.
Risicogrenzen gebaseerd op gevolgen voor waterorganismen:
Deze risicogrenzen zijn gebaseerd op de mate waarin de stof direct giftig is voor waterorganismen. Doorgaans wordt in de berekeningen ook meegenomen in welke mate mensen en/of vogels en zoogdieren aan een stof staan blootgesteld via het eten van vis. Voor de stof vanadium was hierover echter onvoldoende betrouwbare informatie beschikbaar.
RIVM has derived environmental risk limits (ERLs) for vanadium in freshwater. Vanadium is a natural element that is used for steel production. The compound is included in the Dutch decree on water quality objectives in the context of the Water Framework Directive (WFD). The current standard for vanadium has to be updated according to the new WFD-methodology. The ERLs in this report are advisory values that serve as a scientific background for the Dutch Steering Committee for Substances, which is responsible for setting those standards.
New information from REACH:
Until now, updating the old standards was not possible because essential data were missing concerning the ecotoxicity of vanadium for algae, and potential food chain transfer. Both aspects are investigated in this report, partly based on information that has become available via REACH. Based on the available data, water quality standards are proposed for long-term exposure (1.2 microgram per litre) and for short-term concentration peaks (3.0 microgram per litre). Both values are expressed on the basis of dissolved concentrations, including the background concentration for Dutch surface waters.
Risk limits for effects on aquatic organisms:
The proposed values are based on direct ecotoxicity for aquatic organisms. Exposure of humans and/or predatory birds and mammals due to consumption of fish is usually taken into account, but could not be included in the present calculations due to a lack of reliable information.
Sponsors
Ministerie van Infrastructuur en MilieuCollections
Related items
Showing items related by title, author, creator and subject.
-
Nanodeeltjes in waterDe komende jaren krijgen we steeds vaker te maken met nanotechnologie. Nanodeeltjes bieden nieuwe mogelijkheden, omdat ze klein zijn. Nanotechnologie wordt nu al gebruikt in bijvoorbeeld autolak, autobanden, schoenspray en zonnebrandcreme. De markt voor nanotechnologie groeit dan ook razendsnel. Onderzoekers en gebruikers zijn het met elkaar eens: deze nieuwe technologie gaat veel betekenen. Maar bij nieuwe technologieen horen onzekerheden. Wat precies de voor- en nadelen zijn, kan niemand nog volledig inschatten. Het toenemende gebruik en de groeiende (maatschappelijke) aandacht voor de risico's van nanotechnologieen vormden de aanleiding voor een uitgebreide literatuurstudie naar de mogelijke toepassingen en risico's. Deze studie richt zich daarbij specifiek op het watermilieu en drinkwater. Het rapport 'Nanodeeltjes in water' is een gezamenlijk project van Rijkswaterstaat, Kiwa Water Research, Vewin en het RIVM; laatstgenoemde is door de regering aangewezen als 'observatiepost nanotechnologie'. De studie geeft een overzicht van de beschikbare informatie over kansen en bedreigingen van nanotechnologie in relatie tot water . Het beschrijft de tot nu toe bekende effecten van nanodeeltjes voor het watermilieu en voor de mens en de mogelijkheden voor toepassing in de (drink)waterzuivering. Er zijn echter nog diverse kennislacunes, waardoor het moeilijk is de risico's in te schatten. Daarom geeft het rapport ook aan welke zaken nog moeten worden onderzocht om beter zicht op de risico's te krijgen. Daarnaast geeft het rapport inzicht in de nationale en Europese regelgeving die betrekking heeft op nanodeeltjes. Kortom: een overzichtsrapport dat inzicht geeft in wetenschappelijke stand van zaken rond nanotechnologie in relatie tot water. Het is daarmee een aanzet voor verder onderzoek en kan als basis dienen voor beleid en regelgeving.
-
Uitvoering van maatregelen bij winningen drinkwater : Implementation of measures at drinking water extraction sitesSinds enkele jaren worden in Nederland programma's opgesteld met afspraken over maatregelen die nodig zijn om de risico's voor de kwaliteit van bronnen van drinkwater weg te nemen of te voorkomen. Of met deze maatregelen Nederland ook zal kunnen voldoen aan de concrete kwaliteitsdoelstellingen van de Europese Kaderrichtlijn Water (KRW) voor bronnen van drinkwater, is nog niet duidelijk. Uit een inventarisatie van het RIVM blijkt dat hierover zorg bestaat bij de betrokken partijen (provincies, drinkwaterbedrijven en waterbeheerders). Wel is de bewustwording van de kwetsbaarheid van de waterwinningen bij deze partijen vergroot, evenals de betrokkenheid om mee te werken aan oplossingen. De programma's zijn onder regie van provincies en waterbeheerders opgesteld. Een van de problemen die bij de bescherming van de kwaliteit van de drinkwaterbronnen speelt is dat verschillende kaders, zoals de Drinkwaterwet en de Wet bodembescherming, van toepassing zijn. Dit geldt bijvoorbeeld voor historische bodemverontreinigingen en het gebruik van mest. Hierdoor kan het voorkomen dat betrokken partijen voldoen aan hun wettelijke verplichtingen voor de bodem maar er toch een probleem blijft bestaan voor de kwaliteit van het water dat bestemd is voor de drinkwatervoorziening. Daarnaast zijn lozingen van vervuilende stoffen op oppervlaktewater lastig aan te pakken. Dat komt doordat veel partijen, zowel binnen Nederland als daarbuiten, betrokken zijn en ieders verantwoordelijkheid hierin niet helemaal duidelijk is. De Drinkwaterwet biedt hiervoor wel allerlei handvaten, maar die moeten wel nader worden uitgewerkt en in de praktijk gebracht.
-
Gebiedsdossiers voor drinkwaterbronnen, uitwerking van risico's en ontwikkeling van maatregelenOm de waterwinning voor drinkwater te kunnen beschermen blijken zogeheten gebiedsdossiers een nuttig instrument om informatie te bundelen die van invloed is op de waterkwaliteit van de winning. Op basis van deze informatie kunnen effectieve beschermingsmaatregelen, gericht op preventie en risicobeheersing, worden ontwikkeld. Het gebiedsdossier vult het bestaande beschermingsbeleid aan. In opdracht van het ministerie van VROM heeft het RIVM een protocol opgesteld om een gebiedsdossier te ontwikkelen. Dit protocol is uitgewerkt voor drie typen waterwinning (grondwater, oevergrondwater en oppervlaktewater). Het instituut beveelt aan het instrument juridisch te verankeren in de Drinkwaterwet, zo nodig ook in de Wet Milieubeheer, en een centrale regierol bij een overheidsinstantie neer te leggen. Bij de uitvoering van maatregelen zijn verschillende overheden betrokken. Daarom is het belangrijk om bij de bestuurlijke besluitvorming over gebiedsdossiers de regierol bij een overheidsinstantie neer te leggen. Omdat provincies een verantwoordelijkheid hebben op het gebied van milieu, water en ruimtelijke ordening lijkt deze rol daar het beste te passen. Dit is de uitkomst van een workshop over gebiedsdossiers die in november 2007 plaatsvond bij het RIVM. Bij de workshop waren vertegenwoordigers van het Rijk, provincies, gemeenten, waterbeheerders en waterleidingbedrijven aanwezig. Tijdens de workshop werden de resultaten van het project gebiedsdossiers bediscussieerd. Gebiedsdossiers kunnen ook voor andere waterwinningen voor menselijke consumptie van toepassing zijn. Bijvoorbeeld om beschermingsbeleid te formuleren voor industriele grondwaterwinningen voor de productie van bier en frisdrank. Hiermee geeft Nederland invulling aan de verplichtingen van de Kaderrichtlijn Water voor industriele waterwinningen.
