Nucleaire geneeskunde bij kinderen in Nederland : Doseringen en stand van zaken in 2010

Abstract

De stralingsbelasting van kinderen bij wie nucleair geneeskundig onderzoek wordt gedaan, kan in veel gevallen lager. Dit kan door over te schakelen op de nieuwe doseringsmethodiek van de European Association of Nuclear Medicine (EANM). De reductie is het grootst bij de hogere doseringen en kan dan oplopen tot 30 procent. Dit blijkt uit onderzoek van het RIVM naar de indicaties en de dosis bij nucleair geneeskundig onderzoek van kinderen. Bij nucleair geneeskundig onderzoek krijgt een patiënt een radioactieve stof toegediend. Deze stof hoopt zich op in een orgaan of in tumoren. De straling die de stof uitzendt, wordt met een gammacamera in beeld gebracht. Hiermee kan de werking van nieren, schildklier of andere organen worden onderzocht of kunnen tumoren worden gelokaliseerd. Bij kinderen gaat het vaak om onderzoek van de urinewegen. Aandacht voor de stralingsdosis bij kinderen is belangrijk. Kinderen zijn namelijk gevoeliger voor de schadelijke effecten van straling op lange termijn dan volwassenen. De in Nederland nog algemeen toegepaste doseringsmethodiek is gebaseerd op de oude berekeningswijze van de EANM. De nieuwe doseringsmethodiek is verfijnder dan de oude. Het RIVM heeft de uitkomsten van de twee methoden voor kinderen van verscheidene gewichtsklassen vergeleken. Hieruit blijkt dat de nieuwe methode in de meeste gevallen een lagere stralingsbelasting geeft.

In many Dutch hospitals, the radiation dose for children undergoing diagnostic procedures in nuclear medicine can be reduced by switching to the new dosage card of the European Association of Nuclear Medicine (EANM). The largest dose reduction is found at the higher dosages and can be as high as 30 per cent. This was found in a survey of indications and dosages in pediatric nuclear medicine in Dutch hospitals carried out by RIVM. In diagnostic nuclear medicine, patients are administered a radioactive preparation that accumulates in a specific organ or in tumours. The radiation emitted is captured by an imaging device to investigate the function of the organ, e.g. kidneys or thyroid, or to localize tumours. A common cause for nuclear medicine in children is the examination of the urinary passage function. Paying attention to the radiation dose in pediatric nuclear medicine is especially important, as children are more sensitive to the adverse effects of radiation. The dosage method commonly used in Dutch hospitals is based on the old EANM dosage scheme. The method using the new dosage card is more refined. Calculations made for children of different weight classes show that the new dosage scheme results in most cases in a lower radiation dose than the old one.