The self-purifying capacity, measured as the biodegradation of acetate, is an important ecosystem-service in the upper groundwater zone in the Netherlands

Abstract

De bovenste laag van het grondwater in Nederland is in staat om zelf verontreinigingen op te ruimen. Hierdoor kan het grondwater veilig voor drinkwaterwinning worden gebruikt en bedreigt het de ecosystemen van de bodem en het water niet. Het RIVM onderzoek waarbij op 128 locaties in Nederland het zelfreinigend vermogen is gemeten laat zien dat dit vermogen een betrouwbare ecosysteemdienst is. Het staat minder bloot aan verstoringen dan het zelfreinigend vermogen in de bodem, dat door droogte en lage temperaturen kan worden afgeremd. Wel zetten bepaalde verontreinigingen het zelfreinigend vermogen onder druk. Het gaat dan om verontreinigingen waarvoor de micro-organismen die verantwoordelijk zijn voor het zelfreinigend vermogen gevoelig zijn. Tijdens het RIVM onderzoek is een nieuwe experimentele methode ontwikkeld, waarmee het zelfreinigend vermogen in de ondergrond kan worden gemeten en in kaart gebracht. Deze methode die de omzettingssnelheden van azijnzuur meet, is eenvoudiger en sneller dan tot nu toe gebruikte technieken. Om het zelfreinigend vermogen van de onderzochte locaties te kunnen vergelijken zijn deze snelheden vervolgens afgezet tegen de diepte, de grondsoort, de geleidbaarheid en het nitraatgehalte. Vooral de bovenste grondwaterzone van de veengronden in het westen van Nederland vertonen een groot zelfreinigend vermogen. Vaak is dit nog groter dan dat van de bovengrond. Deze veengronden zijn bekalkte weilanden met een hoge grondwaterstand en een laag nitraatgehalte. In de zandgronden in het oosten van het land is het zelfreinigend vermogen vaak een factor 30 lager.

The upper layer of the Dutch groundwater has the capacity to remove its own pollution. Therefore this groundwater can be used safely as drinking water and it does not threat soil or surface water ecosystems. The RIVM research which measured the self purifying capacity on 128 locations in the Netherlands, shows that this capacity is a reliable ecosystem service. It is less subjected to disturbances than the self purifying capacity of the soil, which can be inhibited by drought and low temperatures. Certain pollutions however can decrease the self purifying capacity. This is the case for the pollutions which can inhibit the microorganisms that perform the self purifying capacity. A new experimental method has been developed during the RIVM research, which can measure and map the self purifying capacity of the subsoil. This method which measures the conversion rates of acetic acid, is easier and quicker than the previously used methods. In order to compare the different locations, these rates were plotted against the depth, soil type, conductivity and nitrate content. Especially the upper groundwater zone of the peat soils in the west of the Netherlands exhibited a large self purifying capacity. Often this is even larger than that of surface soil. These peat soils are chalked meadows with a high groundwater level and a low nitrate content. The self purifying capacity often is a factor 30 lower in the sandy soils in the eastern parts of the country.