Informatiesysteem Medische Stralingstoepassingen: een pilotstudie

Abstract

In het traject dat moet leiden tot een Informatiesysteem Medische Stralingstoepassingen (IMS) is een pilotstudie uitgevoerd. In deze studie zijn beschikbare, recente gegevens over medische stralingstoepassingen en de daarbij optredende patientendosis verzameld en geanalyseerd. Het onderzoek had tot doel keuzes omtrent opzet en organisatie van het IMS, gemaakt in een parallel uitgevoerde definitiestudie, te motiveren. Onderscheid is gemaakt tussen diagnostisch en therapeutisch gebruik van ioniserende straling, vanwege het verschil in het beoogde effect van de straling. De gemiddelde jaarlijkse effectieve dosis per inwoner door medisch onderzoek is geschat op bijna 0,6 mSv. Hiervan is 87% toe te schrijven aan intramurale rontgendiagnostiek, 11% aan nucleaire geneeskunde en 1,6% aan extramurale rontgenonderzoeken. Het grootste manco voor het onderdeel diagnostiek vormen de patientdoses bij radiologische onderzoeken, die momenteel slechts van enkele ziekenhuizen bekend zijn. Therapeutisch gebruik van straling is onderverdeeld in radiotherapie en nucleair geneeskundige therapie. Voor radiotherapie zijn gegevens gepresenteerd die inzicht geven in de aard en omvang ervan, waarbij geconcludeerd is dat aggregatie van gegevens over de patientdosis in het IMS vooralsnog weinig zinvol is. Gegevens over nucleair geneeskundige therapie zijn nauwelijks verzameld.

A pilot study was carried out as part of a project for realising an information system for medical radiation applications. In this pilot study recent available data on medical applications of radiation and patient doses were collected and analysed. The study was meant to explain choices on set-up and organisation of the information system made in a parallel definition study. Diagnostic and therapeutic applications were distinguished because of the differences in the intended effect of the radiation. The average annual effective dose experienced by a member of the population is estimated from medical examinations at about 0.6 mSv. Approximately 87% is due to intramural X-ray procedures, 11% to diagnostic nuclear medicine procedures and 1.6% to extramural X-ray exams. The largest shortcoming in the part of the study on diagnostics has to do with patient doses during radiological examinations, which are actually only known for a few hospitals. Therapeutic use of radiation is subdivided into radiotherapy and nuclear medicine. The data presented for radiotherapy provides insight into the nature and volume of the practice. Aggregation of data on patient doses has been concluded for the moment as not being worthwhile. There were hardly any data collected on nuclear medicine.