Characterization of Episodic Air Pollution in Cities (CHEAP)

Abstract

Het gedrag van Fijn Stof (PM10) is onderzocht in een veldstudie op een tweetal karakteristieke locaties, nl. stadsachtergrond (Amsterdam) en een landelijke omgeving (Biddinghuizen). Tijdens wintersmog verdubbelt de bijdrage van PM1 aan PM10 van circa 10 tot 20%. Het secondaire aerosol vormt de dominante factor (bijdrage aan PM10 meer dan 70%) ; de bijdrage van roet blijft beperkt. De goede correlatie tussen PM1 en verkeersgebonden componenten als benzeen, CO en aldehyden suggereert verkeer als de voornaamste bron voor PM1. Het verkeersgebonden PM1 draagt marginaal bij aan PM10. Dwz. een afname in verkeersgebonden PM1 leidt slechts tot een marginale afname van PM10. Omgekeerd houdt een afname in PM10 niet een evenredige afname van PM1 in.<br>

To assess the behaviour of fine suspended particulate matter (PM10), a descriptive study was undertaken in the Netherlands in the City of Amsterdam and in a rural area some 50 km north-east of Amsterdam. During winter-smog episodes the contribution of PM1 to PM10 increases from approximately 10 to 20%. At the same time, the contribution of secondary aerosol clearly dominates (over 70%) the observed PM10 levels ; the contribution of soot remains only marginally. The good correlation observed between PM1 levels and the compounds emitted by mobile sources (like benzene, CO and aldehydes) suggests that traffic is the main source for PM1. Traffic-related particulate matter (approximately PM1) only slightly contributes to the mass of PM10. Consequently, a decrease in traffic-related particulate matter only results in a slight (definitively non-proportional) decrease of PM10 mass. Vice versa, a decrease of PM10 does not necessarily imply a proportional decrease in traffic-related particulate matter.<br>