Environmental risk limits for dimethoate

Abstract

Het RIVM heeft in dit rapport milieurisicogrenzen afgeleid voor dimethoaat in water. Dimethoaat is een organofosforverbinding die als insecticide wordt gebruikt in de land- en tuinbouw. De Internationale Commissie voor Bescherming van de Rijn (ICBR) heeft deze stof geselecteerd als Rijnrelevante stof onder de Kaderrichtlijn Water. Voor de afleiding van de milieurisicogrenzen heeft het RIVM de meest actuele milieuchemische en toxicologische gegevens gebruikt. Dit heeft ertoe geleid dat het berekende maximaal toelaatbare risiconiveau (MTR) in zoet oppervlaktewater daalt van 23 naar 0,07 mug/L. Voor het sedimentcompartiment heeft het RIVM geen milieurisicogrenzen afgeleid, omdat binding van de stof aan het sediment verwaarloosbaar wordt geacht. De afleiding is uitgevoerd volgens de methodiek voor afleiding van milieurisicogrenzen zoals voorgeschreven door de Europese Kaderrichtlijn Water. Milieurisicogrenzen vormen de wetenschappelijke basis waarop de interdepartementale Stuurgroep Stoffen de milieukwaliteitsnormen vaststelt. De overheid hanteert deze normen bij de uitvoering van het nationale stoffenbeleid en de Europese Kaderrichtlijn Water. Er bestaan vier verschillende niveaus voor milieurisicogrenzen: een verwaarloosbaar risiconiveau (VR), een niveau waarbij geen schadelijke effecten zijn te verwachten (MTR), het maximaal aanvaardbare niveau voor ecosystemen, specifiek voor kortdurende blootstelling (MACeco) en een niveau waarbij mogelijk ernstige effecten voor ecosystemen zijn te verwachten (EReco).

This report documents the RIVM's derivation of environmental risk limits for dimethoate in water. Dimethoate is an organophosphorus compound that is used as an insecticide in agriculture. The International Commission for the Protection of the Rhine (ICPR) has selected this compound as a Rhine-relevant substance within the Water Framework Directive. The RIVM used the most recent ecotoxicological and environmental fate data for deriving the Maximum Permissible Concentration (MPC). This resulted in a reduction of the calculated MPC for fresh surface water from 23 to 0.07 mug/L. No risk limits were derived for the sediment compartment because binding of the substances to sediment is considered to be negligible. The derivation procedure followed the methodology for the derivation of environmental risk limits as required by the European Water Framework Directive. Environmental risk limits form the scientific basis on which the interdepartmental steering group 'substances' sets the environmental quality standards. The government uses these quality standards for carrying out the national policy concerning substances and the European Water Framework Directive. Four different levels are distinguished: negligible concentrations (NC); a level at which no harmful effects are to be expected (maximum permissible concentration: MPC); the maximum acceptable concentration for ecosystems specifically for short-term exposure (MACeco) and a level at which possible serious effects are to be expected (serious risk concentrations: SRCeco).