De kans op infectie en ziekte na het eten van schelpdieren, besmet met Campylobacter lari - een orienterende studie

Cast your vote
 
Your vote was cast
Thank you for your feedback
Authors
Teunis PFM
Havelaar AH
Vliegenthart JS
Roessink GL
Type
Onderzoeksrapport
Language
nl

Metadata
Show full item record
Title
De kans op infectie en ziekte na het eten van schelpdieren, besmet met Campylobacter lari - een orienterende studie
Translated Title
The probability of infection and illness after consumption of shellfish, contaminated with Campylobacter lari - a preliminary study
Publiekssamenvatting
Voor schatting van de gezondheidsrisico's bij de consumptie van rauwe schelpdieren, besmet met Campylobacter lari, zijn kwantitatieve gegevens nodig over de dosis en de dosis-responsrelatie. In dit onderzoek zijn aantallen C. lari in rauwe oesters en mosselen geschat uit gegevens van een Most Probable Numbers (MPN)-test met 1 verdunning. Samen met gegevens over het aantal schelpdieren in een portie en de gewichtsverdeling van oesters/mosselen, kan hiermee de dosis pathogenen in een portie oesters/mosselen geschat worden. Voor Campylobacter lari zijn geen dosis-responsgegevens bekend, daarom zijn gegevens uit een vrijwilligersexperiment met C. jejuni gebruikt voor schatting van het infectierisico. Het mediane risico op infectie door C. lari na het eten van een enkele portie rauwe schelpdieren blijkt dan 2-10% (oesters) of 5-20% (mosselen) te zijn, afhankelijk van het tijdstip binnen het seizoen. Onzekerheidsanalyse leidt tot een 95% bovengrens voor het infectierisico van 60% . Uitgaande van gegevens voor C. jejuni zou de kans op acute gastro-enteritis na infectie tot 20% kunnen bedragen, zodat de geschatte mediane kans op ziekte 0.4-2% (oesters) of 1-4% (mosselen) zou kunnen zijn. Voor de consumptie van rauwe schelpdieren zijn geen bevolkingsgegevens bekend, zodat de geschatte risico's niet kunnen worden vertaald in mogelijke incidenties. Het is echter wel mogelijk om het risico na herhaalde blootstelling te berekenen: maandelijkse consumptie van een portie rauwe schelpdieren gedurende een kompleet seizoen leidt tot een geschatte kans op infectie van 50% (voor oesters, voor mosselen 60% . Na koken mag aangenomen worden dat besmette mosselen veilig zijn voor consumptie, mits het standaardrecept wordt gevolgd, en de mosselen niet gegeten worden, onmiddellijk na het openen van de schelp. De hier gegeven analyse geeft duidelijk aan dat er grote behoefte is aan meer kwantitatieve gegevens omtrent concentraties van pathogenen, consumptiepatronen, en dosis-responsrelaties, om de betrouwbaarheid van de geschatte risico's te verbeteren.<br>
In order to assess health risks caused by consumption of raw shellfish contaminated with Campylobacter lari, quantitative information on the dose and the dose response relation is required. In this study, numbers of C. lari, present in raw oysters or mussels, are estimated from a single dilution, five tube MPN assay. Together with assumptions about numbers of shellfish in a portion, and the weight distribution of shellfish, this enables estimation of the dose present in a single portion of raw oysters/mussels. In the absence of dose response data for C. lari, data for Campylobacter jejuni have been used to estimate the risk of infection. The median risk of infection by C. lari after eating a single portion of raw shellfish then appears to be 2-10% (oysters) or 5-20% (mussels), dependent on the time within the season. Uncertainty analysis leads to an upper 95% limit for the infection risk of 60%. Based on information on C. jejuni, the risk of acute gastro-enteritis after infection may be as high as 20%, leading to estimated median illness risks of 0.4-2% (oysters) and 1-4% (mussels). Population data on the consumption of raw shellfish are not available ; therefore these risks cannot be translated into possible incidences. However, it is possible to estimate the risk of repeated exposure: monthly consumption of a portion of raw shellfish during one complete season leads to a risk of infection as high as 50% (oysters, for mussels 60%). Cooking may be assumed to render the contaminated mussels completely safe for consumption, provided this is performed according to standard recipe, and the mussels are not eaten immediately after opening the shells. The present calculations clearly show that, in order to enhance the reliability of the risk estimates, there is a strong necessity for more quantitative data on pathogen concentrations, consumption patterns, and dose response relations.<br>
Publisher
Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu RIVM
Sponsors
HIGB
URI
http://hdl.handle.net/10029/259059
Collections