Achieving Food Security and Environmental Sustainability in Southeast Asia: A Policy Challenge
Average rating
Cast your vote
You can rate an item by clicking the amount of stars they wish to award to this item.
When enough users have cast their vote on this item, the average rating will also be shown.
Star rating
Your vote was cast
Thank you for your feedback
Thank you for your feedback
Authors
Mahanani WRType
ReportLanguage
en
Metadata
Show full item recordTitle
Achieving Food Security and Environmental Sustainability in Southeast Asia: A Policy ChallengeTranslated Title
Op weg naar voedselzekerheid en een duurzaam milieu in Zuid-Oost Azie: uitdagingen voor het beleidPubliekssamenvatting
De studie gaat over de mogelijke situatie in Zuid-Oost Azie anno 2030 wat betreft voedsel en milieu, en over noodzakelijke beleidsmaatregelen. Vijf mondiale scenario's zijn voor deze regio vergeleken, namelijk: FAO Agriculture Towards 2015/2030; Policy Reform en Market Forces uit concepten voor de derde Global Environment Outlook (GEO-3); de IPCC-scenario's A1B en B1 maar dan geinterpreteerd en uitgewerkt met het IMAGE 2.2 model. De studie noemt op grond van deze vergelijking een aantal mogelijke beleidsmaatregelen om voedselzekerheid in de regio binnen milieugrenzen na te streven. De studie is gericht op gewasproduktie. Die zal in Zuid-Oost Azie vooral worden uitgebreid door intensivering. De analyse van beleidsmogelijkheden is gericht op ASEAN. De studie concludeert dat ASEAN inderdaad mogelijkheden heeft om milieu-overwegingen beter te integreren in het landbouwbeleid. Nauwere samenwerking tussen de landbouw- en milieu-eenheden van ASEAN is belangrijk. Wellicht moet ASEAN een nieuw gemeenschappelijk landbouwbeleid voor de regio formuleren. Mogelijke aspecten daarvan zijn: het ontwikkelen van regionaal toegesneden indicatoren voor landbouw en milieu; efficienter gebruik van kunstmest; beperken van het gebruik van bestrijdingsmiddelen; het beperken, als onderdeel van mondiaal klimaatbeleid, van de emissie van methaan uit de natte rijstbouw; planmatige uitbreiding van landbouwgrond; het tegengaan van landdegradatie; beheerste en nauwkeurig gecontroleerde toepassing van genetisch gemodificeerde gewassen; plattelandsontwikkeling; betere benutting van toekomstige handel in landbouwprodukten door gecoordineerde deelname in besprekingen.To get a thorough picture on the possible situation of food and the environment in Southeast Asia in 2030 and to identify the areas that need policy intervention, five scenarios on future food production are reviewed and compared. These scenarios include: 1) FAO AT 2015/30 which is taken as the baseline development, UNEP's GEO-3 2) Policy Reform and 3) Market Forces scenarios, and IMAGE 2.2 4) B1 and 5) A1B scenarios. Based on those scenarios, a set of policy measures for ASEAN (Association of Southeast Asia Nations) is identified, especially regarding crop production. Increased crop production in the region to a large extent will be achieved by intensification. There is room for ASEAN to foster the integration of environmental concerns into agricultural policy. Closer networking between the agricultural and the environmental unit is very important for a more effective and efficient co-operation. It may be necessary for ASEAN to set up a project to formulate a new ASEAN Common Agricultural Policy (ACAP), covering several elements as follows: developing agri-environmental indicators for the region; improving fertiliser efficiency; limiting pesticide; limiting methane emission from wetland rice; managing agricultural land expansion; limiting soil degradation; directing genetically modified (GM) crops development with close scrutinisation, enhancing rural development; and benefiting from international agricultural trade by active and co-ordinated participation in trade talks.
Sponsors
DGM UNEPCollections