Greenhouse Gas Emission Accounting: preliminary study as input to a joint International IPCC Expert Meeting/CKO-CCB Workshop on Comparison of Top-down versus Bottom-up Emission Estimates

Abstract

Voor de broeikasgassen CO2, CH4 en N2O zijn bottom-up gegevens van officiele nationale inventarisaties (de z.g. National Communications) vergeleken met gegevens van EDGAR (Emission Database for Global Atmospheric Research) en top-down resultaten van emissieschattingen op basis van verspreidings- en klimaatmodellen die gebruik hebben gemaakt van gemeten concentraties in de atmosfeer. Het doel van deze voorstudie was om de mogelijkheden van hoe verschillende typen emissie-inventarisaties met elkaar vergeleken kunnen worden; een methode te ontwikkelen om de vergelijkingen uit te voeren; om op basis van een verschillenanalyse mogelijke terreinen voor verbeteringen van de IPCC methode voor emissieschattingen in kaart te brengen. De belangrijkste conclusie is dat een internationaal programma voor review en evaluatie van nationale inventarisaties van broeikasgassen nuttig is omdat het gebruik van zowel bottom-up als top-down emissiegegevens het wetenschappelijk inzicht in mondiale en regionale budgetten vergroot en vergelijking van data het bereiken van overeenstemming over de gegevens tussen wetenschappers en beleidsmakers stimuleert. Het is momenteel niet mogelijk om voor CO2 met een top-down analyse gebruik makend van atmosferische metingen de CO2 emissies van fossiele brandstoffen nauwkeuriger te schatten dan met bottom-up methoden. Voor CH4 een mondiale en zonale vergelijking van bottom-up en top-down resultaten van verspreidingsmodellen is mogelijk en een reductie van de onzekerheid voor specifieke bronnen is haalbaar. Onzekerheden in de N2O emissies zijn zo groot dat we mogen verwachten dat top-down en bottom-up emissieschattingen beiden kunnen profiteren van een zorvuldige resultatenanalyse. De vergelijking van nationale inventarisaties met EDGAR gegevens heeft terreinen voor verdere verbetering van IPCC Guidelines in kaart gebracht.

Bottom-up data for carbon dioxide, methane and nitrous oxide from the official national inventories (National Communications) were compared with data from EDGAR (Emission Database for Global Atmospheric Research) and top-down emission estimates, based on the results of dispersion and climate models using measured concentrations of greenhouse gases in the atmosphere. The aims of this preliminary study were to investigate the possibilities of comparing different types of emission inventories, to develop a methodology for this comparison and to use the results in an analysis to identify areas for improving the IPCC methodology. The main conclusion points to the value of an international program to review and evaluate national inventories of greenhouse gases. Both bottom-up and top-down emission data were found to improve the scientific understanding of the global and regional budgets. Data exchange promotes consensus on the data among scientists and policy-makers. For CO2 , it is not possible at the moment to estimate fossil fuel emissions derived from atmospheric measurements and global carbon dioxide budget calculations with more accuracy than for emissions based on bottom-up emission inventories. For CH4, a global or even a zonal comparison of bottom-up emission inventories with top-down results of transport models is possible; furthermore, uncertainty for specific sources may have been reduced. Uncertainties for N2O emissions are so large that we may expect both top-down and bottom-up emission estimates to benefit from results of a careful comparison of these emission estimates. Comparing national inventories with EDGAR data has identified areas for future improvement in the IPCC Guidelines.