Vergelijking inname van nutrienten en contaminanten uit voedselconsumptiepeilingen en duplicaatvoedingen

Abstract

De uitvoering van voedselconsumptiepeilingen (VCP) en duplicaatvoedingenonderzoek kunnen elkaar aanvullen. Daar waar de berekeningen aan de hand van de VCP-data overschrijdingen van de norm te zien geven, kan met behulp van duplicaatvoedingen nagegaan worden of dit een realistisch beeld is. In dit briefrapport zijn twee verschillende methodes voor het schatten van de inname van nutriënten en contaminanten in voeding met elkaar vergeleken. De ene methode maakt gebruik van de consumptiedata in zo representatief mogelijke steekproeven van Nederlandse bevolkingsgroepen (VCP) die gekoppeld worden aan concentratiedata. Bij de andere methode wordt gebruik gemaakt van duplicaatvoedingen in relatief kleine onderzoekspopulaties waar verschillende nutriënten en contaminanten in kunnen worden bepaald. Voor een aantal nutriënten waren de resultaten van de VCP vergelijkbaar met die van duplicaatvoedingenonderzoek. Voor sommige andere nutriënten waren de resultaten echter niet consistent. Er was sprake van een hogere of lagere inschatting van de ene methode ten opzichte van de andere; waarbij er vaak verschillen naar geslacht of leeftijdsgroep waren. Voor de kinderen waren ook gegevens van mycotoxinen bekend. Voor drie van de vier mycotoxinen waren de waardes verkregen met de VCP veel hoger dan die verkregen met duplicaatvoedingen. Dit bevestigde de inschatting dat concentratiewaarden van een aantal mycotoxinen die gebruikt waren voor de VCP berekeningen te hoog waren.

Execution of food consumption surveys (FCS) and duplicate diet studies (DDS) can complement each other. If calculations from FCS detect an exceeding of the norm, DDS can verify whether this is a realistic picture of the potential risks. In this letter report we compare two different methods for the estimation of nutrient and contaminate intake from foods. One method uses the consumption data from FCS, executed in representative sample of Dutch population groups. This consumption data is coupled to concentration data. The other method uses 24 hour duplicate diets in relatively small research populations. In these duplicate diets the concentration of different nutrients and contaminants can be measured. For some nutrients the results of FCS and DDS were comparable. However, for several other nutrients inconsistent results were observed. Estimated intake was either higher or lower for one method compared to the other; and this differed by age group and gender. For children we also had data for several contaminants. Intake of three of the four contaminants from DFC data was (much) higher compared to the intakes measured in DDS. This confirmed the assessment that concentration data for several mycotoxins were based on expected high values and not on a random sample.