Kankerclusters : GGD-richtlijn medische milieukunde

Abstract

Het RIVM heeft de GGD-richtlijn Kankerclusters uit 2001 geactualiseerd. De richtlijn bevat een stappenplan dat wordt ingezet als de GGD een melding van bewoners ontvangt dat er in een bepaalde buurt relatief veel mensen kanker hebben. Vaak vermoedt de melder daarbij een oorzaak in het milieu. Het doel van de richtlijn is snel en efficiënt antwoord te geven op de vragen en zorgen die er leven. In de afgelopen jaren hebben de GGD'en in Nederland gezamenlijk ongeveer 30 tot 40 van dergelijke vragen per jaar ontvangen. Inhoud richtlijn: De nieuwe richtlijn bevat zowel de theoretische achtergrond over de behandeling van meldingen van kankerclusters, als handvatten voor de praktische uitvoering daarvan. De richtlijn beschrijft welke gegevens nodig zijn en geeft aandachtspunten voor de (risico)communicatie. Bij elke fase wordt een praktijkvoorbeeld gegeven. Aan de richtlijn is een methode toegevoegd waarmee het hoogste verwachte aantal mensen met kanker in een buurt kan worden aangegeven. Dit gebeurt op basis van landelijke kankercijfers en de bevolkingsopbouw van de buurt. Drie fasen: Het stappenplan bestaat uit drie fasen: oriëntatiefase, inventarisatiefase en de kwantitatieve analyse. In elke fase is er aandacht voor gezondheids- en milieuaspecten, en de mogelijke relatie daartussen. Het stappenplan start eenvoudig en als het nodig is, wordt het stapsgewijs uitgebreid. Bij elke stap (fase) wordt de inzet door de GGD groter. Een volgende fase start pas als de vorige fase dat nodig maakt.

The National Institute for Public Health and the Environment (RIVM) has updated the Municipal Public Health Services (GGD) guideline for cancer clusters in the Netherlands. This guideline consists of a phased plan that is implemented when the GGD receives notification from residents that a relatively high number of cancer cases have occurred in a particular neighborhood. In such instances, an environmental cause is often suspected. The aim of the guideline is to provide answers quickly and efficiently to the questions and worries that are currently circulating and to dispel any unnecessary anxiety in the population. Between 2005 and 2010, the GGDs in the Netherlands received about 40 notifications of this kind each year. Content of guideline: The updated guideline contains both the theoretical background on how to deal with notifications of cancer clusters and provides advice on how the guideline should be used in practice. The guideline describes which data are necessary for this and indicates the focus points for risk communication. For each phase of the plan, examples from daily practice are provided. Added to the guideline is a method for predicting the highest number of people who could develop cancer in a neighborhood. This is done by studying the national cancer data and the population make-up in a neighborhood. Three phases: The phased plan consists of three phases: the orientation phase, the inventory phase and the quantitative analysis. In each phase, attention is paid to any unanswered health and/or environmental issues and their possible links. Although the start of the phased plan is simple, it can be expanded wherever necessary by moving on to the next phase. The involvement of the GGD increases with each phase. The next phase of the plan starts only when the previous phase has deemed this necessary.