Environmental risk limits for hexachlorobenzene and hexachlorobutadiene in water : Using bioaccumulation data to convert biota standards into water risk limits

Abstract

Het RIVM heeft milieurisicogrenzen bepaald voor hexachloorbenzeen (HCB) en hexachloorbutadieen (HCBD) in water. HCB en HCBD worden binnen de Europese Kaderrichtlijn Water (KRW) geclassificeerd als prioritair gevaarlijke stoffen. De milieurisicogrenzen voor HCB en HCBD in water zijn afgeleid met gebruik van de gegevens uit eerder Europese evaluaties, gecombineerd met een nieuwe evaluatie van gegevens over opname in biota. Bij het afleiden van chronische milieurisicogrenzen voor water volgens de Kaderrichtlijn Water (KRW) worden drie beschermingsdoelen in beschouwing genomen: directe ecotoxiciteit voor waterorganismen, blootstelling van mensen via het eten van vis of schaaldieren en blootstelling van vogels en zoogdieren via het eten van dieren/prooi (doorvergiftiging). Door de hoge mate van bioconcentratie van HCB en HCBD zijn deze laatste twee routes het meest kritisch om de uiteindelijke milieurisicogrens te bepalen. De Europese Commissie heeft maximale concentraties in biota voor HCB en HCBD afgeleid, maar in Nederland bestaat bij de betrokken ministeries een voorkeur voor milieurisicogrenzen gebaseerd op waterconcentraties. De Commissie staat deze mogelijkheid toe, mits de risicogrenzen in water hetzelfde beschermingsniveau garanderen. De redenering achter en basis voor het gebruik van deze methode en de wetenschappelijke onderbouwing van de milieurisicogrenzen voor water moeten dan genotificeerd worden aan de Commissie en andere lidstaten. Het huidige rapport biedt de wetenschappelijke basis voor deze notificatie.

RIVM has derived environmental risk limits (ERLs) for hexachlorobenzene and hexachlorobutadiene (HCB and HCBD) in water. HCB and HCBD are classified as priority hazardous substances under the European Water Framework Directive. ERLs are proposed for HCB and HCBD in the water column using the data from previous European evaluations combined with a new evaluation of the bioaccumulation data. Within the WFD, quality standards for chronic exposure in surface water are derived based on three protection goals: direct ecotoxicity to aquatic organisms, exposure of humans through consumption of fishery products, and exposure of predatory birds and mammals through feeding on other animals/prey. Because of the high bioconcentration potential of HCB and HCBD, the latter two are most critical and determine the final quality standard. The European Commission has set maximum concentrations in biota for HCB and HCBD based on these two critical protection goals, but in the Netherlands regulators have a preference for quality standards based on water concentrations. The Commission offers this possibility, provided that the water quality standards ensure the same level of protection. The reasons and basis for using this approach, and the scientific underpinning of the alternative standards for water should then be notified to the Commission and other Member States. The present report provides the scientific basis for such a notification.