The Aetiology of Gastric Cancer: the inhibition of the formation of N-nitroso compounds

Abstract

Tot voor kort was bij diegenen die aan kanker overleden maagkanker de belangrijkste doodsoorzaak, echter sinds de tweede wereldoorlog dalen in de gehele wereld de sterfte cijfers voor maagkanker. Er worden twee typen maagkanker onderscheiden, het diffuse en het intestinale type. Het ontstaan van beide typen loopt waarschijnlijk langs verschillende wegen. Er wordt verondersteld dat het diffuse type meer met aangeboren erfelijke factoren samenhangt, terwijl het intestinale type eerder beinvloed lijkt te worden door omgevingsfactoren. Enkele belangrijke risicofactoren voor (voorstadia van) maagkanker zijn een infectie met Helicobacter pylori, het eten van veel zout en koolhydraten, het weinig eten van groenten en fruit, en blootstelling aan N-nitroso verbindingen. Het relatieve belang van deze factoren verschilt waarschijnlijk tussen verschillende bevolkingen. In voedingsmiddelen en in de maag kunnen N-nitroso verbindingen worden gevormd uit nitriet en nitroseerbare stoffen door zuur-gekatalyseerde nitrosering en door bacterie-gekatalyseerde nitrosering. Ascorbinezuur, tocopherolen, en (poly)fenolen zijn naast anti-oxidanten ook remmers van de nitroseringsreactie door in een zure omgeving als substraat te dienen voor nitroserende stoffen. Ascorbinezuur kan zowel bij een lage pH de zuur-gekatalyseerde nitrosering remmen alswel de bacterie-gekatalyseerde nitrosering die bij neutrale pH plaatsvindt. Het veel eten van groenten en fruit - belangrijke leveranciers van ascorbinezuur en andere potentiele remmers van maagkanker zoals beta-caroteen - werkt waarschijnlijk beschermend zowel vroeg als laat in het ontstaansproces van maagkanker en kan daarom worden aanbevolen. Er is nog veel onderzoek nodig naar de rol van N-nitroso verbindingen bij het ontstaan van maagkanker. Kortom, er bestaat een grote behoefte aan testen die de endogene vorming van specifieke N-nitroso verbindingen in de maag nauwkeurig kunnen weergeven.<br>

Until recently, gastric cancer was the leading cause of cancer mortality, but since the Second World War mortality rates have started to decline world-wide. Two types of gastric cancer have been identified, the diffuse type and the intestinal type, and they seem to be caused via different pathways. Diffuse gastric cancer is supposed to be more related to genetic susceptibility, while intestinal gastric cancer (the focus of this thesis) is supposed to be largely influenced by environmental factors. Some important risk factors that have been related to GC and its precursor lesions are the infection with H. pylori, a high salt and carbohydrate intake, a low intake of vegetables and fruit, and exposure to NOCs. The relative importance of these factors is likely to vary between populations. NOCs can be formed exogenously in foods and endogenously in the stomach from nitrite and nitrosatable compounds, through acid-catalysed nitrosation (ACN) and through bacteria-catalysed nitrosation (BCN). Inhibitors of the nitrosation reaction are ascorbic acid, tocopherols, and (poly)phenols, that apart from being potent antioxidants, also work as a substrate for nitrosating species under acidic conditions. Ascorbic acid can inhibit both ACN at low pH values and BCN at neutral pH values. A high intake of fruits and vegetables, important sources not only of ascorbic acid but also of other potential gastric carcinogenesis inhibitors such as beta-carotene, is likely to be protective and therefore recommendable in the early as well as the later stages of gastric carcinogenesis. Much research remains to be done to clarify the role of NOCs in gastric carcinogenesis. If NOCs play a role in the aetiology of gastric cancer, their composition most likely differs between countries. Thus, there is a special need for tests that can accurately assess endogenous formation of specific NOCs in the human stomach.<br>