Average rating
Cast your vote
You can rate an item by clicking the amount of stars they wish to award to this item.
When enough users have cast their vote on this item, the average rating will also be shown.
Star rating
Your vote was cast
Thank you for your feedback
Thank you for your feedback
Series/Report no.
RIVM rapport 609300020Type
ReportLanguage
nl
Metadata
Show full item recordTitle
Handreiking geluidhinder wegverkeer : Berekenen en metenTranslated Title
Guideline Noise AnnoyancePubliekssamenvatting
Er bestaan verschillende methoden om te bepalen hoeveel mensen op een locatie geluidshinder als gevolg van wegverkeer ervaren. Met vragenlijsten kan het percentage gehinderden worden gemeten. Daarnaast kan het percentage gehinderden worden berekend met de geluidbelasting en een internationaal erkende 'blootstelling-responsrelatie' uit 2001. Het RIVM heeft een handreiking opgesteld die aandachtspunten beschrijft bij onderzoek naar geluidshinder, de interpretatie van hindercijfers en de invloed van leeftijd en andere persoonlijke en contextuele factoren.Cijfers vaak niet goed vergelijkbaar. De handreiking vloeit voort uit een vraag van de GGD-en naar de oorzaak van het verschil tussen berekende en gemeten geluidshinder. Zoekende naar een verklaring bleek dat cijfers uit verschillende onderzoeken vaak niet goed vergelijkbaar zijn, doordat zij gebruikmaken van uiteenlopende vraagstellingen en analysemethoden. Ook zitten zowel rondom gemeten als berekende cijfers onzekerheidsmarges, waardoor het niet zinvol is alleen de gemiddelde uitkomsten te vergelijken. Verder bleek dat een blootstelling-responsrelatie uit 2009 hinderpercentages berekent die in het algemeen meer in de buurt liggen van de gemeten cijfers.
Hinderpercentage bepalen met de meest geschikte methode. Los van het feit dat de blootstelling-respons relatie dus mogelijk verbeterd zou kunnen worden, is in een bestaande situatie een vragenlijst de meest geschikte methode om het percentage gehinderden te bepalen. Als metingen met dezelfde vragenlijst meerdere keren worden herhaald, zijn veranderingen in de tijd bovendien goed te volgen. Voor nog niet bestaande situaties of scenarioberekeningen zijn berekeningen met blootstelling-responsrelaties een goede methode om zicht te krijgen op te verwachten percentages gehinderden.
Noise annoyance resulting from road traffic in certain situations can be assessed in two ways. Firstly, the percentage of people affected can be obtained through questionnaires from surveys. Secondly, it can be calculated according to traffic noise levels and the standard exposure-response relation (dated 2001). The Institute for Public Health and the Environment (RIVM) has drawn up a guideline that addresses various issues related to the assessment of noise annoyance, the interpretation of results and the influence of age and other personal and contextual factors.
Questions from local health authorities on differences between measured and calculated percentages of noise annoyance have led to the realisation of this guideline. After having explored local data and reports, it was concluded that results from different studies are often not comparable because different research questions and methods of analysis are used. Furthermore, the comparison of measured and calculated mean percentages is not useful when the statistical variation in the results is not taken into account. In addition, the application of an age-specific exposure-response relation (dated 2009) resulted generally to more concord between the calculated and measured percentages.
In current situations, surveys are considered the best way to assess the actual noise annoyance. When the same surveys are repeated at different points in time, noise annoyance can be well measured. For estimating percentages of noise annoyance for future situations, exposure-response relations are the appropriate tools. Due to the variation in study results, the calculated percentages may deviate from those that actually occur in the future situation.
Sponsors
VWSCollections