Recirculatie van percolatiewater

Abstract

Er is een proef uitgevoerd naar het effect van het recirculeren van percolatiewater van een vuilstortplaats. Hierbij zijn op een stortterrein 2 proefvakken van huishoudelijk afval (hoogte 3 m) aangelegd, waarvan 1 vak, gedurende 1 jaar werd bevloeid met 2 m3/m2 percolatiewater afkomstig van een ander deel van het stortterrein. Beide velden stonden bloot aan de natuurlijke neerslag. Na circa 1 jaar bevond het "gerecirculeerde" vak zich in de methanogene fase, terwijl dit bij het andere vak na ruim twee jaar nog niet het geval was. Hoewel de gedoseerde hoeveelheid percolatiewater ca. 2 m3/m2 bedroeg, was te constateren dat er water zijdelings uittrad met name in het bovenste deel van het stortlichaam en tot oppervlakkige afvoer leidde. Op grond van berekeningen kon slechts de helft geinfiltreerd zijn. Het toevoeren van water leidde tot een verhoging van de vetzuurproduktiesnelheid en door de beperkte bergingscapaciteit worden deze vetzuren ook weer afgevoerd (uitgeloogd) met het gedoseerde water. Als gevolg hiervan gaat de residuele organische stof in het stort dermate langzaam verzuren, dat vetzuurproduktie en vetzuurconsumptie met elkaar in evenwicht komen.

Abstract not available