Participeren in onzekerheid: Literatuuronderzoek naar het inzetten van participatie in wetenschappelijke beleidsadvisering

Abstract

Bij complexe beleidsproblemen, zoals milieu-, natuur- en duurzaamheidsvraagstukken, zijn politici, beleidsmakers, stakeholders, burgers en wetenschappers het er vaak niet over eens wat nu eigenlijk het probleem is. Ook als er wel een gedeelde probleemdefinitie is, kan er discussie blijven over de oplosssingen. Afhankelijk van hoe naar de verhouding tussen wetenschap en beleid wordt gekeken, kan gekozen worden voor het op een bepaalde wijze betrekken van stakeholders in de totstandkoming van wetenschappelijke beleidsadviezen. Uitgangspunt is dat het voor de besluitvorming wenselijk kan zijn dat grensorganisaties tussen wetenschap en beleid, zoals het Milieu- en Natuurplanbureau (MNP) van het RIVM, in hun advisering rekening houden met de pluraliteit in waarde-orientaties en wetenschappelijke inzichten. De in het MNP-RIVM ingevoerde Leidraad voor Omgaan met Onzekerheden biedt daar een eerste aanzet toe, mits deze vooral wordt gebruikt als instrument dat reflectie stimuleert. Een uitwerking van deze Leidraad op het onderwerp 'participatie van stakeholders' vereist een nadere bestudering van participatiestrategieen en -praktijken

When politicians, policy makers, stakeholders, citizens and scientists are confronted with complex policy problems, such as environmental, nature and sustainability issues, they do not always agree on the real problem. Furthermore, once a shared problem definition has been agreed on, discussion on solutions may remain. Depending on how the relationship between science and policy is viewed, ways can be determined to involve stakeholders in the process of delivering scientific policy advice. Here, the basic assumption is that it may well be desirable in decision-making to have 'boundary organisations' between science and policy, such as the Netherlands Environmental Assessment Agency (MNP) - RIVM, which would take into account the plurality in value orientations and scientific insights in delivering their advice. A Guidance for Uncertainty Assessment and Communication has been introduced at the MNP-RIVM to facilitate this function, but in order for the process to be sustained, the Guidance should be considered, in particular, as an instrument to stimulate reflection. Participatory strategies and practices need to be studied more closely if the Guidance is to be elaborated with respect to 'participation of stakeholders'.