Verkeer en vervoer in de Milieubalans 1997

Abstract

In dit document wordt de in de Milieubalans 1997 en in de 'Achtergronden' gepresenteerde informatie over de doelgroep verkeer en vervoer verantwoord. De beleidsdoelstellingen voor het maximum personenautogebruik op Nederlands grondgebied zijn uitgedrukt als indexen (1986=100). Voor 2000 en 2010 zijn deze indexen respectievelijk 130 en 135. De groei in de periode 1986-1996 is 124 indexpunten. Hiermee is in de eerste 10 jaar van de periode 1986-2010 (=24 jaar) circa 70% van de toegestane groei van de periode 1986-2010 gerealiseerd. Voor het vrachtwagengebruik op Nederlands grondgebied geldt dat de regering de groei in de periode 1986-2010 wil beperken tot maximaal 40%. Wanneer alleen vrachtwagens en trekkers (op basis van definitieve volume-cijfers voor 1996) worden meegenomen is de groei in de periode 1986-1996 circa 36%, wanneer ook de bestelwagens worden meegenomen is deze groei circa 80%. Beleid heeft niet geresulteerd in daling dan wel stabilisatie van de CO2-emissies door wegverkeer in het jaar 1996. Prijsbeleid heeft wel effect gehad: zouden de accijnzen sinds 1990 reeel constant zijn gebleven, dan was de CO2-emissie van personenauto's in 1996 bij benadering 7% hoger geweest. Het milieubeleid heeft geresulteerd in een absolute daling van de emissies van NOx, SO2, VOS, benzeen, CO, lood en fijn stof door wegverkeer in 1996. Het effect van het provinciale milieubeleid gericht op verkeer en vervoer is tot nu toe beperkt gebleven tot maximaal 1% minder groei van het personenautogebruik en enkele procenten minder groei van het geluidsbelaste oppervlakte. Voor de berekening van de CO2-emissies van verkeer en vervoer in Nederland zijn twee methodieken in omloop: een gebaseerd op het energiegebruik op Nederlands grondgebied en een gebaseerd op de energie-afzet voor binnenlands gebruik (de 'IPCC'-methode). De IPCC-methode is niet geschikt voor beleidsevaluatie, omdat er in deze methode geen een-op-een relatie te leggen is tussen de verkeersprestatie op Nederlands grondgebied en de daarmee gepaard gaande CO2-emissie.

This report is the background document for the transport sector in the third National Environmental Balance (MB97). In the period 1986-1996 the increase in car use was 124 (index 1986=100). The aim of Dutch policy is a maximum growth of 135 index points for the period 1986-2010. It is concluded that in the first ten years of the period 1986-2010 about 70% of the permitted growth was realised. The use of lorries grew by 36% in the period 1986-1996. The aim of Dutch policy is a maximum growth of 40% for the period 1986-2010. Dutch environmental policy did not result in a decrease or stabilisation of CO2-emissions of road transport in 1996. Price policy has had some effect: if in the period 1990-1996 fuel taxes would not have been increased, the CO2-emissions of cars would have been approximately 7% higher. Dutch environmental policy has resulted in lower emissions of NOx, SO2, HC, benzene, CO, lead and PM10 of road transport in 1996 compared to the levels in 1986. The effect of the environmental policy of Dutch provinces in the period 1986-1996 was relatively modest for the sector traffic and transport. The policy resulted in maximum 1% less growth of car traffic in this period and a few percents less noise hindered areas (in square kilometres). In the Netherlands two methods are used to calculate CO2-emissions for the sector traffic and transport. One is based on energy-use on Dutch territory, the other is based on fuel sales for inland use (the 'IPCC' method). It is concluded that the IPCC method is not suitable for evaluation of Dutch environmental policy aimed at decreasing CO2-emissions, because there is no direct link between the development of the CO2-emissions and the development of fuel sales for inland use.