Het RIVM en de GGD'en hebben de GGD-richtlijn 'Luchtkwaliteit en Gezondheid' uit 2008 geactualiseerd. De vernieuwde richtlijn biedt onder meer een actueel overzicht van wetenschappelijke studies naar gezondheid en luchtkwaliteit en de betekenis van nieuwe (Europese) beleidsontwikkelingen. Ook wordt uitgelegd hoe luchtkwaliteit wordt gemeten en berekend. De nadruk ligt op wegverkeer-gerelateerde luchtverontreiniging, maar ook de invloed van bijvoorbeeld andere verkeersbronnen (zoals scheepvaart en brommers), industrie, landbouw en houtrook op de luchtkwaliteit komt aan bod. De richtlijn is geactualiseerd, omdat de kennis over luchtverontreiniging en de effecten op de gezondheid de afgelopen jaren zijn toegenomen. Een betere luchtkwaliteit levert gezondheidswinst op, ook als de concentraties luchtvervuilende stoffen onder de gestelde normen liggen. Hoewel de luchtkwaliteit de laatste decennia is verbeterd, worden op een aantal locaties in Nederland de Europese grenswaarden overschreden. Verbetering is noodzakelijk om deze situaties positief te beïnvloeden en toekomstige hoge blootstellingen aan vervuilende stoffen te voorkomen. De richtlijn is een hulpmiddel voor de GGD'en om gemeenten en provincies te adviseren en burgers te informeren over de lokale luchtkwaliteit. GGD'en kunnen voorstellen doen om de luchtkwaliteit te verbeteren en advies geven over de ruimtelijke inrichting nabij drukke verkeerswegen. Op basis van advies van de GGD kunnen gemeenten aanvullend lokaal beleid formuleren om de bevolking, en hooggevoelige groepen in het bijzonder, te beschermen. Daarnaast kan de GGD erop wijzen dat goede communicatie tussen gemeenten en de bevolking over dit onderwerp belangrijk is en hiervoor praktische adviezen geven. De GGD-richtlijnen medische milieukunde (MMK) zijn bedoeld om het handelen van GGD'en te harmoniseren en te optimaliseren.