Tijdens het EU-project 'Bacteriofagen in zwemwater' (januari 1996 - juni 1999) werd onderzoek uitgevoerd naar de ontwikkeling van referentie materialen voor de implementatie van methoden voor de bepaling van bacteriofagen in water. Verschillende partijen referentie materialen (RMs) met reincultures van fagen, alsmede ook natuurlijk besmette standaard monsters met mengsels van (natuurlijk voorkomende) fagen en achtergrond flora, werden bereid. Voor alle drie de typen bacteriofagen welke tijdens dit project van belang waren, werden homogene en stabiele referentie materialen met reincultures van fagen bereid: somatische colifagen (SOMCPH), F-specifieke RNA fagen (FRNAPH; welke het verschil is tussen het totaal aantal F-specifieke fagen (FTOTPH) en het aantal F-specifieke DNA fagen (FDNAPH)) en fagen van Bacteroides fragilis (BFRPH). De faag RMs werden bereid door faag suspensies met glycerol te mengen (tot een eindconcentratie van 5% v/v) waarna de materialen bij -70 graden C werden opgeslagen. De gebruikte standaard fagen waren: ?X174 voor SOMCPH, MS2 voor FRNAPH, B40-8 voor BFRPH met gastheer HSP40 en B56-1 voor BFRPH met gastheer RYC2056. De faag RMs hebben hun nut bewezen voor kwaliteitscontrole doeleinden door middel van bereiding van controlekaarten. De natuurlijk besmette standaard monsters werden bereid door rioolwater te mengen met pepton fysiologische zoutoplossing en glycerol. Deze materialen waren echter minder homogeen dan de RMs met faag reincultures. De standaard monsters waren minimaal 4 maanden stabiel bij opslag bij (-70 ong. 10) graden C en 1-2 maanden indien opgeslagen bij (-20 ong. 5) graden C. Bij temperaturen boven 0 graden C was de stabilitiet slecht.<br>

Als onderdeel van het EU-project 'Bacteriofagen in zwemwater' werd onderzoek uitgevoerd ter optimalisatie van de methode voor de detectie en enumeratie van somatische colifagen in water, zoals beschreven in ISO/CD 10705-2 van augustus 1995. Geconcludeerd werd dat deze concept ISO aangepast dient te worden op een aantal onderdelen. Het betreft onder andere de volgende aanpassingen. Voor het bepalen van het kiemgetal van de gastheer cultuur WG Escherichia coli dient membraanfiltratie of de gietplaat methode gebruikt te worden in plaats van de spreidplaat methode, daar deze laatste voorkeur dient een vers gekweekte inoculum cultuur van WG5 en geen ingevroren inoculum cultuur geruikt te worden, daar invriezen van de inoculum cultuur de faagtellingen negatief beinvloedt. Voor de faagbepaling heeft de Double Agar Layer methode (DAL) de voorkeur boven de Single Agar Layer methode (SAL), daar de DAL methode hogere resultaten heeft dan de SAL methode.<br>

During the EU-project 'Bacteriophages in bathing water' (January 1996 - June 1999) research was carried out on the development of reference materials for the implementation of methods for the determination of bacteriophages in water. Several batches of reference materials (RMs) containing pure phage cultures, as well as naturally polluted standard samples, containing a mixture of (naturally occurring) phages and background flora, were prepared. Homogeneous and stable RMs containing pure phage cultures could be prepared for all three types of bacteriophages considered during the project: somatic coliphages (SOMCPH), F-specific RNA phages (FRNAPH; which is the difference between the total number of F-specific phages (FTOTPH) and the number of F-specific DNA phages (FDNAPH)) and phages of Bacteroides fragilis (BFRPH). The RMs were prepared by mixing phage suspensions with glycerol (to a final concentration of 5% v/v) and storing of the final materials at (-70 about 10) degrees C. The standard phages used were ?X174 for SOMCPH, MS2 for FRNAPH, B40-8 for BFRPH with host HSP40 and B56-1 for BFRPH with host RYC 2056. The phage RMs were shown to be useful for quality control purposes in the preparation of control charts. The naturally polluted standard samples were prepared by mixing sewage with peptone saline solution and glycerol. These materials were less homogeneous than the pure culture phage RMs. The standard samples were stable when stored at (-70 about 10) degrees C for at least 4 months and at (-20 about 5) degrees C for a period of 1-2 months. At temperatures above 0 degrees C the stability was poor.

Tijdens het EU-project 'Bacteriofagen in zwemwater' (januari 1996 - juni 1999) werd onderzoek uitgevoerd ten behoeve van de optimalisatie van de methode voor de detectie en enumeratie van F-specifieke (RNA) fagen in water. Er werd gekeken of verdere optimalisatie van de procedure zoals beschreven in ISO 10705-1 (Anonymous, 1995) mogelijk en/of nodig was. Het onderzoek was vooral gericht op de optimalisatie van de verschillende stappen bij het kweken van gastheer WG49 Salmonella typhimurium. Geconcludeerd werd dat alle stappen zoals beschreven in ISO 10705-1 nodig zijn en mits zorgvuldig gevolgd, gebruik makend van een cultuur van gastheer WG49 Salmonella typhimurium van goede kwaliteit, betrouwbare resultaten verkregen konden worden voor de enumeratie van F-specifieke (RNA) fagen.<br>