Handreiking identificatie Nederlandse zeer zorgwekkende stoffen

Abstract

Het RIVM heeft een handreiking geschreven waarmee belanghebbenden stap voor stap kunnen bepalen of een chemische stof als "zeer zorgwekkend" wordt aangeduid. Zeer zorgwekkende stoffen zijn onder andere kankerverwekkende stoffen en stoffen die slecht afbreken, ophopen in organismen en giftig zijn (persistent, bioaccumulerend en toxisch, oftewel PBT-stoffen). Voorbeelden zijn het oplosmiddel benzeen of gebromeerde brandvertragers. De handreiking is bedoeld als praktisch hulpmiddel bij het gebruik van een systematiek die het RIVM in 2011 heeft opgesteld. Deze systematiek bevat criteria om te bepalen wanneer een chemische stof als zeer zorgwekkend wordt bestempeld. Hierbij is aangegeven welke internationale regelgeving geraadpleegd moet worden om te achterhalen of een stof aan deze criteria voldoet. Als duidelijk is dat een zeer zorgwekkende stof in Nederland in het milieu aanwezig is of daarin terecht kan komen, wordt een dergelijke stof bestempeld als Nederlandse prioritaire stof. Prioritaire stoffen worden door de overheid met voorrang aangepakt omdat zij zeer gevaarlijk zijn voor mens en milieu. Het streven is om prioritaire stoffen uit de leefomgeving te weren, of tenminste beneden het verwaarloosbaar risiconiveau te brengen (of te houden).

The RIVM has written a guidance that can be used by stakeholders to determine step by step whether a substance can be indicated as being of very high concern. Substances of very high concern are for example carcinogenic substances and substances that are very persistent, bio-accumulate in organisms and are toxic (PBT-substances). Examples are the solvent benzene or brominated flame retardants. The guidance is proposed as tool in the use of a methodology set up by the RIVM in 2011. This methodology contains criteria to decide whether a substance can be labeled as being of very high concern. It is indicated which international regulations should be consulted to determine whether a substance fulfills these criteria. If it is likely that a substance of very high concern is present or can end up in the Dutch environment, such a substance is labeled as a Dutch priority substance. These substances are handled with priority by the Dutch authorities because they are dangerous for humans and the environment. The aim is to ban priority substances from the (everyday) surroundings, or at least to bring or keep their concentration below a negligible risk level.