Toepassingstest 'Handreiking 3.1 specifieke magneetveldzone bij hoogspanningslijnen'

Abstract

De Handreiking waarmee adviesbureaus de magneetveldzone bij bovengrondse hoogspanningslijnen kunnen uitrekenen, is in 2013 geactualiseerd (versie 3.1). Het RIVM heeft deze bureaus een zogeheten toepassingstest laten uitvoeren om te controleren of ze volgens de nieuwe Handreiking kunnen werken. Vier van de zes deelnemende bureaus hebben de test met goed gevolg afgelegd. Hun rekenresultaten vielen binnen het door het ministerie van Infrastructuur en Milieu (IenM) gekozen criterium. Het was nodig de Handreiking te actualiseren omdat vorige versies zich beperkten tot één afzonderlijke hoogspanningslijn. De nieuwe versie (3.1) bevat daarom ook een rekenvoorschrift voor magneetveldzones in situaties waarin twee of meer hoogspanningslijnen dicht bij elkaar liggen. Die kunnen namelijk elkaars magneetveld beïnvloeden. Deze aanpassingen zijn in opdracht van het ministerie van IenM verricht. De aanpassing in de Handreiking was van belang omdat het aantal locaties toeneemt waar hoogspanningsverbindingen zich dicht bij elkaar bevinden. Vanwege een goede ruimtelijke ordening worden nieuwe hoogspanningslijnen zoveel mogelijk met bestaande lijnen gebundeld, waardoor twee rijen masten naast elkaar ontstaan. Ook kan het zijn dat de draden van een nieuwe verbinding worden gecombineerd met die van een bestaande lijn op één rij masten. De Handreiking is voortgekomen uit het voorzorgsbeleid van de overheid voor bovengrondse hoogspanningslijnen uit 2005. Hierin is een magneetveldzone gedefinieerd waarbinnen in nieuwe situaties zo weinig mogelijk woningen, scholen, crèches en kinderdagopvangplaatsen terecht mogen komen. Aanleiding hiervoor was wetenschappelijk onderzoek dat aanwijzingen heeft gevonden dat kinderen die in de buurt van bovengrondse hoogspanningslijnen wonen een grotere kans hebben om leukemie te krijgen.

The Guideline, which can be used by consultants to calculate the magnetic field zone near overhead power lines, was updated in 2013 (version 3.1). RIVM has a so-called application test carried out by these consultants to make sure they can work according to the new Guideline. Four of the six participating consultants have successfully passed the test. The results of their calculation fell within the the criterion chosen by the Ministry of Infrastructure and the Environment. It was necessary to update the Guideline because previous versions were limited to one single power line. The new version (3.1) therefore contains also an instruction for calculating magnetic field zones in situations in which two or more power lines are sited close together. These lines can affect each other's magnetic field. The adjustments were carried out on the authority of the Ministry of Infrastructure and the Environment. The adjustment in the Guideline was important because the number of locations where power lines are close to each other increases. Good spatial planning bundles new power lines as much as possible with existing lines, resulting in two rows of masts close together. Another possibility combines the cables of a new connector with the cables of an existing line resulting in one row of masts. The Guideline emerged from the precautionary policy to overhead power lines issued in 2005. This policy defines a magnetic field zone within which, in new situations, as few as possible dwellings, schools, crèches, and day care facilities are to be situated. The policy was needed because scientific research indicates that children who live in the vicinity of overhead power lines are more likely to develop leukaemia.