Voeding van Marokkaanse, Turkse, Surinaamse en autochtone Nederlanders in Amsterdam

Abstract

Het RIVM heeft de eetgewoonten van Amsterdammers van Marokkaanse, Turkse, Surinaamse en Nederlandse afkomst in kaart gebracht. De eetgewoonten van deze groepen verschillen. Zo houden Surinaamse, Turkse en Marokkaanse Nederlanders bij het eten rekening met voedingsvoorschriften vanuit het geloof, zoals minder gebruik van alcoholische dranken. Deze bevolkingsgroepen eten ook vaak traditionele producten, zoals Surinaamse groentesoorten als bitawiri en kousenband, ayran (Turkse yoghurtdrank) en Turks of Marokkaans brood. Verder eten Surinamers vaker vegetarisch zonder vis of veganistisch. Turken eten doorgaans meer fruit dan autochtone Nederlanders. Surinamers en Marokkanen consumeren relatief minder ongezonde (verzadigde) vetten. Door de andere keuze van voedingsmiddelen krijgen de niet-westerse groepen gemiddeld genomen minder voedingsvezel, calcium, vitamine A binnen en de vrouwen onder hen minder vitamine B1. Daarnaast krijgen Surinamers minder ijzer en magnesium binnen. Een voeding met onder andere meer volkorenproducten, groente, fruit, zuivelproducten en smeer- en bereidingsvetten draagt bij aan een hogere inname van deze voedingsstoffen. Of de lagere innames ontoereikend zijn of de gezondheid schaden, kon in het onderzoek niet worden bepaald. In de niet-westerse bevolkingsgroepen komt overgewicht en obesitas meer voor (60-70 procent) dan onder autochtone Nederlanders (35 procent). Ook is het percentage dat voldoende lichaamsbeweging heeft lager (66-40 procent) dan onder de autochtone Nederlanders (75 procent). Deze bevindingen bevestigen eerdere resultaten van de GGD Amsterdam hiernaar. Dit is de eerste grootschalige studie die inzicht geeft in de voeding van zowel Nederlanders met een Surinaamse, Turkse en Marokkaanse afkomst als autochtone Nederlanders. Het onderzoek is in samenwerking met het Amsterdam Medisch Centrum (AMC) uitgevoerd. Een gezond voedingspatroon helpt chronische ziekten en overgewicht voorkomen. De resultaten kunnen worden gebruikt om gericht voedingsvoorlichtingsmaterialen te ontwikkelen voor de onderzochte niet-westerse bevolkingsgroepen.

RIVM mapped the dietary habits of Moroccan, Turkish, Surinamese and native Dutch in Amsterdam. Dietary habits differ between the population groups. People of Surinamese, Turkish and Moroccan origin take religious beliefs into account in their overall diet, as, for example, a limited use of alcoholic drinks. Their diets also include traditional foods such as specific Surinamese vegetables like bitawiri and yardlong beans, ayran (Turkish yoghurt drink) and Turkish or Moroccan bread. In addition, the diet of the Surinamese population is more often vegetarian without fish or vegan. Turkish people tend to eat more fruit than the ethnic Dutch. Surinamese and Moroccans consume relatively less unhealthy (saturated) fatty acids. Due to the different choice of foods the mean intake of dietary fibre, calcium, and vitamin A is low in the non-western population groups and the intake of vitamin B1 is low among women. Furthermore, people of Surinamese origin had low mean intakes of iron and magnesium. A diet including wholegrain products, vegetables, fruit, dairy products, and spreads and cooking fats contribute to a higher intake of these nutrients. Whether the low intakes are inadequate or harmful to health could not be determined in this study. Overweight and obesity are more prevalent (60-70%) among the nonwestern population groups than among the native Dutch population in Amsterdam (35%). Also, the percentage with enough physical exercise is lower (66-40 percent) than among the native Dutch (75 percent). This study confirms previous results of the Public Health Service of Amsterdam (GGD Amsterdam). This is the first large-scale study that provides insight into the diet of Surinamese, Turkish, Moroccan and native Dutch population groups. The research was conducted in collaboration with the Amsterdam Medical Centre (AMC). A healthy dietary pattern helps to prevent chronic diseases and obesity. The results can be used to develop targeted nutritional materials for the non-western population groups under study.