Gene drives : Policy report
Series/Report no.
RIVM letter report 2016-0023Type
BriefrapportLanguage
enMetadata
Show full item recordTitle
Gene drives : Policy reportTranslated Title
Gene drivesPubliekssamenvatting
Gene drives zijn genetische eigenschappen die zodanig in het DNA van een organisme zijn ingebouwd dat ze aan alle nakomelingen worden doorgegeven, in plaats van aan een deel. Dit werkt ook door in de volgende generaties. Vooral als organismen zich snel voortplanten, kan deze eigenschap zich snel en blijvend in een hele populatie van een organisme verspreiden. Dit kan tot belangrijke innovaties leiden, maar gaat ook gepaard met zorg. Uit een analyse van het RIVM blijkt dat de huidige methoden voor het beoordelen van de risico's voor mens en milieu voor de effecten van gene drives onvoldoende geschikt zijn. Het RIVM adviseert daarom om alle toepassingen van gene drives in laboratoria expliciet onder de vergunningplicht van de ggo-wetgeving te brengen. Een melding volstaat niet.Wettelijk gezien is een organisme met een gene drive een genetisch gemodificeerd organisme (ggo), waarvoor in Nederland een vergunnings- of meldingsplicht bestaat. Er mag alleen met ggo's worden gewerkt als de risicobeoordeling laat zien dat de risico's voor mens en milieu verwaarloosbaar klein zijn.
De huidige beoordelingsmethode is niet of ten dele toegesneden op ggo's met een gene drive, omdat onvoldoende rekening wordt gehouden met de snelle en blijvende verandering van de hele populatie. Ook kan in incidentele gevallen een gene drive per ongeluk ontstaan doordat onderzoekers genetische componenten onbedoeld zodanig toepassen dat een gene drive wordt gevormd.
Verder beveelt het RIVM aan de huidige regelgeving zo aan te passen dat het niet langer mogelijk is om onbedoeld een gene drive te maken. Verder kan een vergunning uitsluitend verleend worden als de benodigde gegevens beschikbaar zijn en daarmee alle vragen uit de risicobeoordeling kunnen worden beantwoord. Hiermee is een veilige toepassing van organismen met een gene drive geborgd en groeit kennis over de werking en de gevolgen van een gene drive. Ten slotte is een internationale aanpak gewenst omdat het kan gaan om organismen en mogelijke effecten op mens en milieu die zich over de landsgrenzen heen kunnen verspreiden.
Een voorbeeld van een mogelijke toepassing van een gene drive is een malariamug die door genetische aanpassing geen parasiet meer kan overdragen. Hierdoor kan deze eigenschap zich snel in de muggenpopulatie verspreiden en kan malaria eenvoudiger bestreden worden.
A gene drive is a genetic trait that is built into the DNA of an organism in such a way that it is passed on to all its offspring, instead of only to some of the offspring. This trait is passed down through the generations. This trait can spread quickly and permanently through an entire population, especially when organisms reproduce rapidly. The use of gene drives can lead to important innovations but is also a cause for concern. An analysis by RIVM indicates that current methods for assessing the risks to human health and the environment are less suitable for the effects of gene drives. RIVM recommends that authorisation should be obligatory for applications in laboratories of organisms with a gene drive. Notification is insufficient.
In terms of the law, an organism with a gene drive is a genetically modified organism (GMO), for which an authorisation or notification is mandatory in the Netherlands. Working with GMOs is only permitted if a risk assessment shows that the risks to human health and the environment are negligible.
The current assessment method is not or partially tailored to GMOs with a gene drive, because the rapid and permanent alteration of the entire population is insufficiently taken into account. Sporadically, a gene drive may occur by accident when researchers apply genetic components in such a way that they inadvertently form a gene drive.
RIVM furthermore recommends adapting current legislation so that it is no longer possible to inadvertently create a gene drive. In addition, authorisation should only be granted if sufficient information is available to answer all questions in the risk assessment. This will ensure the safe use of organisms with a gene drive and provide an opportunity to gain knowledge about the way gene drives work and their impact. Finally, an international approach should be sought since this may concern organisms and potential effects on human health and the environment that could spread across national borders.
An example of a possible application of a gene drive is a genetically modified malaria mosquito that is no longer able to transmit the malaria parasite. Spreading this trait rapidly throughout the mosquito population using a gene drive would enable malaria to be controlled more easily.