Water quality standards based on human fish consumption : Background document for revision of the WFDmethodology

Abstract

Het RIVM werkt mee aan de ontwikkeling van de Europese methodiek waarmee normen voor de waterkwaliteit worden bepaald. Voorgesteld wordt de methodiek op enkele punten aan te passen om de schatting van de waterkwaliteitsnorm te verbeteren. Chemische stoffen kunnen de kwaliteit van oppervlaktewater aantasten, wat schadelijk kan zijn voor mens en dier. De Europese Kaderrichtlijn water (KRW) bepaalt voor een aantal stoffen hoeveel er maximaal in oppervlaktewater mag zitten. Hierbij wordt ook gekeken naar de effecten op mensen van stoffen die zij via het eten van vis uit oppervlaktewater kunnen binnenkrijgen. De huidige berekening van de waterkwaliteitsnorm voor visconsumptie is gebaseerd op de aanname dat mensen dagelijks 115 gram vis eten. Eerder concludeerde het RIVM al dat deze waarde slecht is onderbouwd. Uit de gegevens van de Europese Voedsel en Warenautoriteit (EFSA) blijkt dat de visconsumptie sterk verschilt tussen landen. Maar ook binnen een land zijn er grote verschillen tussen visliefhebbers en mensen die weinig vis eten. Het RIVM stelt voor om te gaan rekenen met een visconsumptie van 1,63 gram per kilogram lichaamsgewicht per dag. Bij de nieuwe rekenwijze tellen de landen waar veel mensen vis eten zwaarder mee. Op deze manier beschermt de norm, die voor heel Europa geldt, ook de bevolking van landen waar meer vis wordt gegeten. Uitgedrukt in grammen per persoon is het nieuwe getal nagenoeg gelijk aan de bestaande waarde. Het voordeel van de nieuwe berekeningswijze is dat het getal nu herleidbaar is. Verder zijn land-specifieke gegevens relevant om de actuele risico's te beoordelen op locaties waar de Europese normen worden overschreden. De methodiek gaat er ook van uit dat andere blootstellingsroutes in grote mate bijdragen aan de totale hoeveelheid van een stof die mensen binnenkrijgen. Daarom is de bijdrage die vis mag leveren op maximaal 20 procent gesteld. Waar mogelijk zou rekening moeten worden gehouden met de daadwerkelijke bijdrage van vis aan de totale inname van een stof om het risico beter te kunnen inschatten.

RIVM contributes to the development of the European methodology for water quality standard setting. It is proposed to adapt the methodology at several points to improve the derivation of the standards. Chemical substances may impair surface water quality and harm human health and ecosystems. The European Water Framework Directive (WFD) sets maximum concentrations for several compounds. These standards should also ensure that water quality is sufficient to protect against adverse effects of consuming contaminated fish products. The present derivation of human-health based water quality standards uses a default fish consumption of 115 gram per person per day. RIVM concluded previously that this value is not well underpinned. Data of the European Food and Safety Authority (EFSA) show that fish consumption varies among member states. Within countries large differences exist between people that particularly like fish and others who consume little. RIVM proposes to use a default fish consumption of 1.63 gram per kilogram bodyweight per day. The calculation takes account of member states with a high proportion of fish consumers. In this way, European-wide quality standards will also protect people from countries with a higher fish consumption. Expressed on a person-basis, the new value is similar to the old default but it is well documented. Member state specific fish consumption data are relevant to evaluate the actual risks at locations where the European standards are exceeded. The methodology also takes into account that other exposure routes contribute to a high extent to the total intake of a compound by humans. The contribution of fish is set to 20 procent. Where possible, the actual contribution of fish to the total intake should be taken into account to better estimate the risks of this exposure route for human health.