National precautionary policies on magnetic fields from power lines in Belgium, France, Germany, the Netherlands and the United Kingdom

Abstract

Scientific research points to a possibly increased risk of childhood leukaemia in children who live near overhead power lines. Because of statistical uncertainties and the fact that the disease mechanism is not known, it is not clear whether the magnetic fields of the power lines are the cause. Out of precaution, the Netherlands and several other European countries have developed policies several years ago that aim to reduce the exposure to magnetic fields from new power lines. Different countries deal in different ways with the uncertainties in the available knowledge and strike a different balance between scientific evidence and social, economic and political arguments. These are the findings of an investigation by the National Institute of Public Health and the Environment (RIVM). The report clarifies the policy in the Netherlands on magnetic fields from power lines and compares it with the policies in four nearby countries (Belgium, France, Germany and the United Kingdom). These countries differ in the applied limits and in the locations and types of electricity infrastructure to which the policy applies. For example, the policy in the United Kingdom is the most restrained and is aimed at informing the public and changing the connectivity (phasing) of power lines, for example in power stations, which weakens the magnetic field. Further measures are not deemed proportional to the possible risk. Germany applies a policy that aims to minimise magnetic fields from a broader range of electricity infrastructure, for example also for switch stations and the overhead wires of railways.

Wetenschappelijk onderzoek wijst op een mogelijk verhoogd risico op leukemie bij kinderen die in de buurt van bovengrondse hoogspanningslijnen wonen. Door statistische onzekerheden en het onbekende ziektemechanisme is het niet duidelijk of de magnetische velden van de hoogspanningslijnen daar de oorzaak van zijn. Uit voorzorg hebben Nederland en enkele andere Europese landen enkele jaren geleden beleid opgezet om de blootstelling aan de magnetische velden van nieuwe hoogspanningslijnen te beperken. Landen blijken verschillend om te gaan met de onzekerheden in de beschikbare kennis en maken voor hun beleid andere afwegingen tussen de wetenschappelijke bewijslast en sociale, economische en politieke argumenten. Dit blijkt uit onderzoek van het RIVM. Hierin is het Nederlandse beleid over magneetvelden van hoogspanningslijnen verduidelijkt en vergeleken met het beleid in vier omringende landen (België, Duitsland, Frankrijk, Verenigd Koninkrijk). De landen verschillen in de gebruikte limieten en op welke locaties en welk type elektriciteitsvoorzieningen het beleid van toepassing is. Het Verenigd Koninkrijk is bijvoorbeeld het meest terughoudend in beleid en richt zich op publieksvoorlichting en op aanpassingen in de aansluitingpunten van de draden van de hoogspanningslijnen, bijvoorbeeld in de centrale, waardoor het magneetveld zwakker wordt. Verdergaande maatregelen vinden zij niet in verhouding staan tot het mogelijke risico. Duitsland hanteert een beleid dat in bredere zin is ingestoken op het minimaliseren van magnetische velden, dus ook voor bijvoorbeeld transformatorstations en bovenleidingen van treinen.