Microplasticvezels uit kleding : Achtergrondrapport mogelijke maatregelen

Abstract

Door slijtage van synthetische kleding tijdens het dragen en wassen ontstaan microplasticvezels. De rioolwaterzuiveringsinstallaties verwijderen 50 tot 90 procent van deze microplasticvezels. De rest wordt op het oppervlaktewater geloosd, waar ze schadelijke effecten kunnen hebben op de aanwezige organismen. Het RIVM biedt handelingsperspectieven om de hoeveelheid microplastic te verminderen die via kleding in het water terechtkomt. Dit is nodig én haalbaar als alle partijen hun bijdrage leveren. Textiel- en kledingproducenten kunnen bijvoorbeeld materialen ontwikkelen en gebruiken die minder microplasticvezels afgeven. Ook kunnen ze zo veel mogelijk duurzame, milieuvriendelijke materialen gebruiken en fleece vermijden Consumenten kunnen bijdragen door kleding niet vaker dan noodzakelijk te wassen, vloeibaar wasmiddel te gebruiken en op lage temperaturen te wassen. Ook wordt aanbevolen filters uit wasmachines en drogers niet onder de kraan af te spoelen, maar met de hand of stofzuiger schoon te maken en de inhoud bij restafval te stoppen. Voorschriften in gebruiksaanwijzingen moeten hierop worden aangepast. Wasmachinefabrikanten kunnen een effectief filter voor de machines ontwikkelen. De overheid kan aandacht voor microplasticvezels vragen in Europese regelgeving, bijvoorbeeld door een microplasticsfilter voor wasmachines te verplichten. De overheid kan ook in brede zin innovaties bevorderen met subsidies. Wereldwijd is ongeveer 70 procent van de geproduceerde textielvezels gemaakt van synthetische materialen. Organismen kunnen microplasticvezels binnenkrijgen via oppervlaktewater en doorgeven aan grotere dieren in de voedselketen. De vezels kunnen de spijsvertering van waterdieren verstoren, en ontstekingen en verminderde groei veroorzaken. Ook tijdens de productie en het gebruik van kleding komen microplasticvezels vrij, waardoor ze onder andere in de lucht terechtkomen en zich zo verder in het milieu verspreiden. Het is nog niet precies bekend wat het effect van microplastics in ons voedsel en het milieu is, maar ze horen er in ieder geval niet in thuis.

When garments made from synthetic materials wear, due to use and washing, microplastic fibres are released. Wastewater treatment plants remove 50 to 90 per cent of these microplastic fibres. The remainder is discharged into the surface water where they can have damaging effects on the organisms present. RIVM provides perspectives for action to reduce the quantity of microplastic that enters the water via clothing. This is necessary ? and feasible, if all the parties involved do their bit. Textile and clothing manufacturers can, for example, develop and use materials that release fewer microplastic fibres. They can also maximise their use of sustainable, environmental-friendly materials and avoid using fleece. Consumers can contribute to the reduction of microplastics in the environment by not washing clothing more often than necessary, by using liquid laundry detergents and by washing at low temperatures. It is also recommended that filters in washing machines and tumble dryers not be rinsed under the tap but be cleaned by hand or vacuum cleaner and that the contents be disposed of in the residual waste. Instructions in user manuals must be revised accordingly. Washing machine manufacturers can develop filters for the machines they produce. The government can increase the attention paid to microplastic fibres in European legislation, for example by obligating microplastic filters in washing machines. It can also promote innovation in the broader sense by granting subsidies. Around 70 per cent of the textile fibres produced globally are made from synthetic materials. Organisms ingest microplastic fibres via the surface water and pass them on to larger aquatic animals in the food chain. The fibres can disrupt their digestion, cause inflammation and stunt growth. The production and use of clothing also causes microplastic fibres to be released, for example into the air, thus resulting in their further spread throughout the environment. The effect of microplastics in our food and the environment is not fully known yet but, at the very least, they do not belong there.