Maatregelen geneesmiddelentekorten; stand van zaken najaar 2019

Abstract

Steeds vaker zijn medicijnen niet verkrijgbaar. In Nederland, maar ook in andere landen. In 2017 stelde de Werkgroep Geneesmiddelentekorten 27 maatregelen voor om tekorten aan medicijnen in Nederland te verkleinen. Deze maatregelen moeten er ook voor zorgen dat patiënten zo min mogelijk last hebben van de gevolgen van de tekorten. Uit een evaluatie van het RIVM blijkt dat sommige maatregelen helpen om de gevolgen voor patiënten zo klein mogelijk te houden. Zo is het Meldpunt Geneesmiddelentekorten opgericht. Bij dit Meldpunt melden fabrikanten dreigende tekorten. Vervolgens worden oplossingen gezocht om tekorten te voorkómen of de consequenties op te vangen. Ook kan soms een geneesmiddel uit een ander land worden geïmporteerd of krijgt de patiënt tijdelijk een kleinere hoeveelheid mee dan gebruikelijk. De maatregelen helpen vooral om de gevolgen zo klein mogelijk te houden, maar niet of nauwelijks om tekorten te voorkomen. Daarom zijn extra maatregelen voorgesteld, zoals grotere voorraden aanleggen. Het RIVM adviseert de werkgroep om goed te kijken welke van de voorgestelde maatregelen kunnen helpen. Tekorten aan medicijnen hebben meerdere oorzaken. Dat komt onder andere doordat veel partijen bij de hele keten zijn betrokken en van elkaar afhankelijk zijn: van de ontwikkeling en productie tot het moment dat een patiënt het medicijn krijgt. Zo kan een fabrikant geen medicijn maken als er geen kwalitatief goede grondstof is te krijgen. Andere oorzaken zijn natuurrampen en besluiten van fabrikanten om bepaalde medicijnen om financiële redenen niet meer te produceren. Ook zijn er strengere eisen in de internationale wet- en regelgeving voor bijvoorbeeld de kwaliteit van grondstoffen. Omdat de oorzaken van tekorten aan medicijnen vaak buiten Nederland liggen, is het nodig om samen met andere landen op te trekken om de tekorten terug te dringen.

The number of medicines that are in short supply is increasing - not only in the Netherlands, but also abroad. In 2017, the Medicine shortages working group proposed 27 measures to reduce medicine shortages in the Netherlands. These measures are also designed to ensure that patients suffer as little as possible from the effects of such shortages. An evaluation by RIVM has shown that certain measures do help to minimize patient impact. The launch of the Medicine Shortages and Defects Notification Centre has had a positive effect. Manufacturers can inform the notification centre of any anticipated shortages. Solutions can then be sought to prevent and/or tackle the shortage and its consequences. On occasions, a medicine can be imported from another country or the amount that patients receive can be temporarily reduced. The measures especially help to limit the consequences of shortages for patients, but cannot prevent shortages. Additional measures have therefore been proposed, such as increasing stocks. RIVM advises the working group to examine carefully which of the proposed measures would be helpful. Medicine shortages have multiple causes. Many players are involved throughout the chain, and these are interdependent: from development and production to the moment when a patient receives the medicine. A manufacturer cannot produce a medicine if no good-quality raw materials are available. Other factors include natural disasters and manufacturers' decisions to stop producing certain medicines for financial reasons. Stricter requirements have also been introduced in international legislation and regulations regarding, for instance, the quality of raw materials. Because the causes of medicine shortages often lie outside the Netherlands, it is necessary to work together with other countries to reduce the shortages.