Schadelijke stoffen bij branden met zonnepanelen

Abstract

Om meer duurzame energie op te wekken, worden in Nederland steeds meer zonnepanelen geplaatst. Ze liggen bijvoorbeeld op bedrijfspanden en agrarische gebouwen. Als zo’n gebouw in brand vliegt, branden de zonnepanelen mee. Het is bekend dat roet en scherpe deeltjes van de zonnecellen (zonnecelscherven) dan in de omgeving terecht kunnen komen. Het RIVM heeft daarom met experimenten onderzocht wat het effect van een brand met zonnepanelen is op de gezondheid van mens en dier . Wanneer een zonnepaneel verbrandt, komen ongeveer dezelfde gevaarlijke stoffen vrij als bij een gemiddelde brand met elektronica en kunststoffen. Bij een gebouwbrand zijn de zonnepanelen op een dak maar een klein onderdeel van de totale brand. Daarom zal de rook van een brandend gebouw met zonnepanelen in de praktijk niet gevaarlijker zijn dan die bij een gewone brand. De kleine hoeveelheden metalen die in de zonnepanelen zijn verwerkt, komen voor een deel terecht in de rook en in het roet dat op de bodem in de omgeving neerslaat. Dat kunnen verschillende metalen zijn, waarvan lood het meest schadelijk is voor de gezondheid. Daarnaast zijn polycyclische aromatische koolwaterstoffen (PAK) gevonden. PAK komen vrij als kunststoffen verbranden, en kunnen schadelijk zijn voor de gezondheid. Al deze stoffen zijn ook in kleine hoeveelheden op de scherven van zonnecellen gevonden. Als mensen of dieren in contact komen met rookstof of de zonnecelscherven zelf, kunnen zij deze stoffen binnenkrijgen. Aangezien dit bijna nooit voorkomt en het om kleine hoeveelheden gaat, is de kans op gezondheidsschade heel erg klein. Zonnecelscherven zijn erg dun en licht. Daardoor breken ze makkelijk en kunnen ze door een rookwolk over grote afstanden worden meegenomen. Dit gebeurt alleen als er een grote rookpluim is. In de praktijk speelt dit alleen bij branden in grote gebouwen. Ook de weersomstandigheden, zoals de windsterkte en -richting zijn van invloed op hoe scherven zich verspreiden. Wanneer de scherven in een weiland terechtkomen, kunnen grazende dieren ze inslikken. Dat kan schadelijk zijn voor hun maag- en darmstelsel. Afhankelijk van de locatie (weiland of speeltuin) en de hoeveelheid scherven, kan het nodig zijn ze uit voorzorg op te ruimen. Het RIVM adviseert vanwege dit voorzorgsprincipe om hier landelijk beleid voor te maken.

In the Netherlands ever more solar panels are being installed as a means to generate more sustainable energy. They are often placed on the roofs of (industrial) buildings and farms. In case of a fire in one of these buildings the solar panels will burn as well. We know that in the event of a solar panel fire, soot and sharp particles from the solar cells (fragments) can be released into the environment. In view of this, RIVM has carried out experiments to determine the effect of fires involving solar panels on animal and human health. When a solar panel burns, roughly the same hazardous substances are released as in a fire involving electronics and plastics. In a building fire, the solar panels on the roof are just a small part of the overall fire. Consequently, the smoke from a burning building with solar panels on the roof will in practice not be more harmful than the smoke from a regular fire. The small quantities of metals contained in the solar panels are partly released into the smoke and into the soot that will settle on the surrounding ground. Various metals can be involved, with lead being the most harmful to health. In addition, Polycyclic Aromatic Hydrocarbons (PAH) were encountered in the experiments. PAH are released when plastics burn and can be harmful to health. All of these substances have also been found on solar cell fragments, albeit in small quantities. When people or animals come into contact with smoke particles or fragments of solar cells, there is a risk of them ingesting these substances. As this hardly ever happens and because the quantities are small, the risk of harm is very minor. Fragments of solar cells are very thin and lightweight. As a result they break easily and can be carried over long distances by smoke clouds. This will only happen if there is a large enough plume of smoke. In practice, this only happens with fires in large buildings. Weather conditions, such as wind force and direction, also affect the manner in which these fragments are spread. If fragments end up in a pasture, they may be ingested by grazing animals. This can harm their gastrointestinal system. Depending on where the fragments deposit (pasture or play area) and their quantity, it may be necessary to clear them away as a precautionary measure. In view of this precautionary principle, RIVM recommends creating a national policy on this subject.