Indicatoren voor de openbare gezondheidszorg. Ontwikkeling van indicatoren uit de IGZ-basisset 2007

Abstract

Het RIVM heeft een methodiek gemaakt waarmee indicatoren voor de openbare gezondheidszorg (OGZ) kunnen worden ontwikkeld of verbeterd. Indicatoren worden steeds vaker gebruikt om inzicht te krijgen in de kwaliteit van de gezondheidszorg. Vervolgens is de methodiek toegepast op een aantal bestaande indicatoren uit de basisset 2007 van de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ). Het betreft psychosociale problemen (0-19 jaar), kindermishandeling, 'lui oog' (amblyopie) en ventilatie van woningen en scholen. Het onderzoek is in opdracht van de IGZ uitgevoerd. Indicatoren worden volgens de nieuwe methodiek in vier fasen ontwikkeld. Eerst worden het doel, de gebruikers, de focus en de onderwerpen van de indicatorset vastgesteld. Daarna worden de onderwerpen gespecificeerd en de bijbehorende kernactiviteiten beschreven. In de derde fase worden indicatoren geformuleerd en door deskundigen in het veld beoordeeld. Tot slot worden de indicatoren in de praktijk getest en geimplementeerd. Enkele voorbeelden van indicatoren voor de jeugdgezondheidszorg die volgens de nieuwe methodiek zijn ontwikkeld: de frequentie van genoemde gezondheidsproblemen vaststellen, deze gezondheidsproblemen vroegtijdig signaleren en kinderen die verwezen zijn naar een andere zorgverlener actief volgen. De ontwikkelde indicatoren over binnenmilieu beschrijven de frequentie waarin gezondheidsrisico's voorkomen en de afhandeling van meldingen van burgers of instanties over binnenmilieu. De voorgestelde methodiek bleek goed te voldoen om de indicatoren te ontwikkelen en te verbeteren. De ontwikkelde set indicatoren kan worden gebruikt om de gezondheidssituatie in de regio's te meten en om toezicht te houden op de kwaliteit van de door OGZ-organisaties geleverde zorg. Als algemene aanbeveling volgt uit dit onderzoek dat het verhelderend kan zijn een onderscheid te maken tussen volksgezondheidsindicatoren en kwaliteitsindicatoren.

The National Institute for Public Health and the Environment (RIVM) has created a new methodology which can be used for developing or improving quality indicators for public health care. Indicators are being increasingly used to gain insight into the quality of health care. This methodology was then applied to a number of public health care indicators that are included in the 2007 basic set of the Health Care Inspectorate of the Netherlands. The areas of public health care considered were: psychosocial problems among children and adolescents, child abuse, lazy eye (amblyopia) and the indoor environment in dwellings and schools. The study was carried out by order of the Health Care Inspectorate. With this new methodology, indicators are developed in four steps (stages). The first stage is to establish the goal, users, focus and subjects of the indicators. This is followed by specifying the subject areas and describing the accompanying core activities. In the third stage, the indicators are formulated, and the quality of these proposed indicators is assessed by experts. The final step is to test and ultimately implement the indicators in daily practice. The new methodology was used to develop a number of improved indicators for youth health care, including those for determining the frequency of the health problems mentioned above, signalling the early detection of these health problems and actively following children after referral to another health care entity, such as a hospital or mental health care institution. The improved indicators for indoor environment deal with the frequency of health risks and the handling of environmental health enquiries by citizens or institutions. The proposed methodology was found to be highly satisfactory in terms of developing and improving indicators. The newly developed set of indicators can be used to evaluate the health status of the population in the different catchments and to monitor the quality of care provided by public healthcare organisations. It is apparent from this study that it would be highly advisable to make a clear distinction in this indicator set between public health indicators and quality of care indicators.