Environmental risk limits for xylene (m-xylene, o-xylene and p-xylene)

Abstract

Het RIVM heeft milieurisicogrenzen afgeleid voor xylenen in water, grondwater en bodem. Deze stoffen worden gebruikt als oplosmiddel bij drukkerijen en in de rubberindustrie. De groep stoffen omvat m-xyleen, o-xyleen en p-xyleen. Voor dit onderzoek zijn actuele (eco)toxicologische gegevens gebruikt, gecombineerd met de meest recente methodiek. Deze methodiek is voorgeschreven door de Europese Kaderrichtlijn Water. De nieuwe milieurisicogrenzen zijn lager dan de eerder afgeleide milieurisicogrenzen. Gemeten concentraties in de Rijn tussen 2001 en 2006 laten geen overschrijding van de nieuwe milieurisicogrenzen zien. Voor de waterbodem zijn geen milieurisicogrenzen afgeleid, omdat de xylenen de grenswaarde voor binding aan sediment niet overschrijden. Hierdoor is blootstelling van waterorganismen aan xylenen via sediment minimaal. Milieurisicogrenzen zijn niet bindend, maar zijn de wetenschappelijke basis waarop de Nederlandse interdepartementale Stuurgroep Stoffen de wettelijke milieukwaliteitsnormen vaststelt. De overheid hanteert deze normen bij de uitvoering van het nationale stoffenbeleid en de Europese Kaderrichtlijn Water. Er bestaan vier verschillende niveaus voor milieurisicogrenzen: een Verwaarloosbaar Risiconiveau (VR), een niveau waarbij geen schadelijke effecten zijn te verwachten, het Maximaal Toelaatbaar Risiconiveau (MTR), de Maximaal Aanvaardbare Concentratie voor ecosystemen, specifiek voor kortdurende blootstelling (MACeco) en het Ernstig Risiconiveau, een niveau waarbij mogelijk ernstige effecten voor ecosystemen zijn te verwachten (EReco).

This report documents the RIVM derivation of environmental risk limits (ERLs) for xylenes in water, groundwater and soil. This group of substances contains m-xylene, o-xylene and p-xylene. These substances are used as solvents in the printing, rubber and leather industries. For deriving the ERLs, RIVM used up-to-date ecotoxicological data in combination with the most recent methodology, as required by the European Water Framework Directive. This resulted in ERLs for fresh surface water that are reduced compared to earlier derived ERLs. However, monitoring data from the river Rhine in the period 2001 - 2006 do not show an exceedance of the new ERLs. ERLs were not derived for the sediment compartment, because sorption to sediment is below the trigger value to derive such risk limits, resulting in minimal exposure of water organisms to xylenes via the sediment. ERLs are not legally binding, but provide the scientific basis for setting the Environmental Quality Standards, a task which falls under the authority of the Dutch interdepartmental 'Steering Group Substances'. The government adopts these quality standards when implementing the national policy on substances and the European Water Framework Directive. Four different risk limits are distinguished: 'Negligible Concentrations' (NC); the concentration at which no harmful effects are to be expected ('Maximum Permissible Concentration', MPC); the 'Maximum Acceptable Concentration' for ecosystems - specifically in terms of short-term exposure (MACeco); and the concentration at which possible serious effects are to be expected ('Serious Risk Concentrations', SRCeco).