Evaluating the Bonn Agreement and some key issues

Abstract

Deze rapportage evalueert de milieu-effectiviteit en de kosten van het onlangs in Bonn bereikte akkoord over het Kyoto Protocol. De evaluatie onderscheidt drie belangrijke fasen in het onderhandelingsproces: de pre-COP 6 versie van het Protocol, het terugtrekken van de VS en het Bonn Akkoord zelf. De evaluatie laat zien dat het Bonn Akkoord zonder de VS tot een emissiereductie van 130 MtC leidt en daarmee net iets onder het niveau van 1990 uitkomen. De milieu-effectiviteit is lager dan in de pre-COP 6 versie van het Kyoto Protocol. Het terugtrekken van de VS heeft verreweg de grootste invloed op deze verminderde milieu-effectiviteit. Vergeleken met het terugtrekken van de VS kunnen de beslissingen in het Bonn Akkoord, met name over sinks, worden gezien als een acceptabele prijs om een politiek akkoord te krijgen. Zonder de VS wordt hot air een dominant probleem en kan zelfs de ontwikkeling van de emissiemarkt ondermijnen. Aangezien de prijs naar nul dreigt te gaan, is het aannemelijk dat de (enige) aanbieder (FSU) marktmacht zal uitoefenen door hetzij volume- of prijscontrole. Het banken van de helft van de FSU hot air zal de milieu-effectiviteit versterken en tegelijk de financi6le opbrengsten voor de FSU en niet-Annex I landen verhogen. Een vrijwillige EU doelstelling om de helft van haar emissiereducties binnenlands te realiseren ondermijnt de ontwikkeling van een internationale emissiemarkt en moet in combinatie met een beperking van het aanbod worden beschouwd. Uiteindelijk is de hertoetreding van de VS de meest veelbelovende strategie om het Kyoto Protocol te versterken. Hoewel het Bonn Akkoord voldoende ruimte biedt zal feitelijke her-toetreding van de VS vooral worden bepaald door de binnenlandse politieke omgeving.

This report evaluates the environmental effectiveness and economic efficiency of the Kyoto Protocol as agreed at the resumed session of COP 6 in July 2001 in Bonn. We break the COP 6 process down into three major steps: the pre-COP 6 version of the Kyoto Protocol, the US withdrawal and the Bonn Agreement. The evaluation shows that the Bonn Agreement leads to a reduction of 130 MtC, compared to the 755 MtC in the pre-COP 6 version of the Kyoto Protocol. Annex I emissions without the US will come out just below the 1990 level. The US withdrawal has by far the greatest impact in reducing the environmental effectiveness of the Kyoto Protocol. Compared to the US non-participation, the Bonn decisions on sinks may be considered an acceptable price to get a political agreement. We further conclude that hot air becomes increasingly dominant and may threaten the viability of the Kyoto Mechanisms. As prices are pushed downwards and even approach zero, it would be in the seller's interest (FSU) to exercise market power. We examine market power through volume and price controls and find that banking 50 per cent of FSU hot air improves the environmental effectiveness and generates positive financial benefits for both the FSU and the non-Annex I countries. A voluntary EU target of 50 per cent domestic action would wipe out any emissions market potential and should not be considered without curtailing permit supply. Ultimately, the most promising strategy to enhance the Kyoto Protocol is to seek options for US re-entry. Although the Bonn Agreement leaves the door open for US re-entry, this is largely determined by the domestic political environment.