Environmental risk limits for chrysene

Abstract

Het RIVM heeft in opdracht van het ministerie van Infrastructuur en Milieu (I&M), milieurisicogrenzen voor chryseen bepaald. Dit was nodig omdat de huidige norm voor chryseen voor waterkwaliteit niet is afgeleid volgens de meest recente methodiek. Chryseen is een stof die behoort tot de stofgroep PAK's. De stof is opgenomen in de Regeling Monitoring Kader Richtlijn Water, waarin staat aan welke eisen oppervlaktewater in Nederland moet voldoen. De Stuurgroep Stoffen stelt deze nieuwe normen vast op basis van de wetenschappelijke advieswaarden in dit rapport. Het Maximaal Toelaatbaar Risiconiveau (MTR) is de concentratie in water waarbij geen schadelijke effecten te verwachten zijn, gebaseerd op jaargemiddelde concentraties. Hiervoor zijn drie routes onderzocht: directe effecten op waterorganismen, indirecte effecten op vogels en zoogdieren via het eten van prooidieren, en indirecte effecten op mensen via het eten van vis. De laatste van de drie levert de laagste waarde en bepaalt daarmee het MTR voor zoet- en zoutwater (1,2 nanogram per liter). De Maximaal Aanvaardbare Concentratie (MACwater, eco), die het ecosysteem beschermt tegen kortdurende concentratiepieken, is 0,07 microgram per liter voor zoetwater en 0,007 microgram per liter voor zoutwater. De nieuw afgeleide milieurisicogrenzen voor water en in water zwevend stof zijn lager dan de nu geldende milieurisicogrenzen. Dit kan direct worden verklaard doordat consumptie van waterdieren door vogels and zoogdieren en menselijke visconsumptie in de nieuwe norm zijn meegewogen. Gebaseerd op monitoringsgegevens worden de nieuwe MTR en MACeco voor water, zwevend stof en sediment naar verwachting overschreden. Bij deze beoordeling is mengseltoxiciteit voor het totaal aantal PAK's nog niet in beschouwing genomen.

RIVM has derived environmental risk limits (ERLs) for chrysene. This derivation has been performed because the current ERLs have not been derived according to the current valid methodology. Chrysene is a substance belonging to the group of PAHs and is included in the Dutch decree on water quality objectives in the context of the Water Framework Directive (WFD). The ERLs in this report are advisory values that serve as a scientific background for the Dutch Steering Committee for Substances, which is responsible for setting those standards. The maximum permissible concentration in water (MPCwater) is the level at which no harmful effects are expected, based on annual concentrations. This MPC is based on three routes: direct toxicity, secondary poisoning and consumption of fish by humans. The latter of the three routes is the most critical of these three routes and determines the overall MPC for fresh- and saltwater (1.2 nanogram per liter). The Maximum Acceptable Concentration (MACwater, eco), that protects the ecosystem from effects of short term concentration peaks, is 0.07 microgram per liter for freshwater and 0.007 microgram per liter for saltwater. The newly derived ERLs for water and suspended matter are lower than the currently valid ERLs. This can be explained by the fact that the risk through exposure of humans by consumption of fish and exposure of birds and mammals by consumption of water animals have been considered for these new ERLs. Monitoring data indicate that the new MPC and MACeco for water, suspended matter and sediment are being exceeded. In this observation, mixture toxicity for the total of PAHs has not been included.