Bewoners van steden gebruiken steeds vaker braakliggende grond om met buurtgenoten groenten te verbouwen. Deze niet-commerciële 'buurtmoestuinen' kunnen - evenals de traditionelere volkstuintjes - bijdragen aan de gezondheid en de kwaliteit van de leefomgeving. Door in deze moestuinen te werken bewegen mensen meer en eten ze meer (zelfgekweekte) groenten en fruit. Er zijn ook aanwijzingen dat stress afneemt en (meer) sociale contacten in de buurt ontstaan. Op deze manier kunnen buurtmoestuinen gezondheidsproblemen helpen voorkomen, al is het belangrijk dat de risico's door eventuele bodem- en luchtverontreiniging tot een minimum zijn beperkt.

Buurtmoestuinen sluiten aan bij de trend om in steden meer groen en parken aan te leggen. Ook passen ze in de trend om meer biologische, lokaal geproduceerde producten te eten. Hetzelfde geldt voor de behoefte aan meer betrokkenheid bij de eigen woonomgeving. Via de buurtmoestuinen kan bovendien een verbinding worden gelegd tussen beleid voor gezondheid en beleid voor de leefomgeving. Dit helpt om maatschappelijke vraagstukken aan te pakken, zoals gezond ouder worden.

Deze positieve effecten komen naar voren in een literatuuronderzoek van het RIVM. De bevindingen worden onder andere gebruikt voor onderzoek naar moestuinen in verschillende Europese landen. Het onderzoek geeft ook per gezondheidseffect aan met welke indicatoren deze gemeten kunnen worden. Aanbevolen wordt om dit op consistente wijze te doen om bevindingen internationaal te kunnen vergelijken en duidelijk te krijgen of buurtmoestuinen daadwerkelijk helpen om de leefbaarheid, en daarmee de gezondheid, in de stad te verbeteren.

City-dwellers are increasingly using derelict land to cultivate vegetables together with other local residents. Like the more traditional allotments, these non-commercial 'community gardens' can contribute to public health and the quality of the neighbourhood. They provide an opportunity for physical exercise and allow people to consume homegrown fruit and vegetables. There are also indications that community gardens reduce stress while offering opportunities for social contacts. In this way, they can help to prevent health problems, although the risks of possible soil contamination and air pollution must be kept to a minimum.

Urban gardens are part of a general trend towards more parks and green areas in cities, consumption of organic, locally grown products, and a closer relationship with one's own living environment. These gardens are therefore relevant to government policy on public health and the human environment, and can help to address societal challenges such as healthy ageing.

These are some of the conclusions of a study of the relevant literature conducted by the Dutch National Institute for Public Health and the Environment (RIVM). The findings will be used for several purposes, including research into the functions of urban gardens in various European countries. The study also lists the indicators which can be used to measure each of the different health impacts. The authors recommend the use of consistent measurement methods to ensure international comparability of findings, and to gain further insight into the possible contributions that urban gardens can make to urban liveability and therefore to public health.