Stortplaatsen voor afval die niet meer in gebruik zijn, kunnen worden gebruikt als gebied waar mensen kunnen recreëren. Daarvoor wordt onder andere een grondlaag aangelegd die het afval afdekt. Het is belangrijk dat deze recreatieplek veilig en gezond is. Het RIVM heeft daarom een methode ontwikkeld waarmee de gemeente of provincie, als bevoegd gezag, kan toetsen of recreatie op een stortplaats veilig en gezond is.

De methode toetst of mensen via drie ‘routes’ worden blootgesteld aan schadelijke stoffen: via vervuilde grond, het water dat door het afval heen stroomt (percolaat) en de gassen uit het afval (stortgas). Als er risico’s zijn, moeten ze in kaart worden gebracht en worden aangepakt.

Met het beoordelingskader wordt stap voor stap in kaart gebracht wat bekend is over de risico’s. Na elke stap wordt beoordeeld of er genoeg informatie is om risico’s te toetsen. Als er genoeg informatie is of als er niet meer informatie kan worden verzameld, is de conclusie: “risico aanvaardbaar” of “risico niet aanvaardbaar”.

Concentraties stortgas worden getoetst aan grenswaarden. Dat gebeurt om schadelijke concentraties van stoffen in stortgas goed op te kunnen sporen voordat een gevaarlijke situatie kan ontstaan. De grenswaarden hiervoor staan in de bijlage van dit beoordelingskader.

Het uitgangspunt van het beoordelingskader is dat de recreant niet in contact mag komen met water dat door het afval heen heeft gestroomd. Het is niet helemaal bekend welke vervuilende stoffen in de stortplaats zitten en hoe hoog de concentraties van deze stoffen in dit water zijn. Doordat de concentraties van stoffen op verschillende plekken en tijdstippen sterk verschillen, zijn metingen in het water niet betrouwbaar genoeg. Ook maakt dat de concentraties moeilijk te voorspellen. Er wordt daarom getoetst hoe de afschermende lagen zijn opgebouwd die contact met het water voorkomen.

De grond waarmee het afval is afgedekt, mag niet te veel schadelijke stoffen bevatten. Daarom moeten de concentraties van stoffen in de grond in kaart gebracht worden. Daarmee wordt getoetst of kinderen veilig op deze grond kunnen spelen.

Landfill sites can be reused as recreational areas. However, it is important that recreation on a closed landfill is as safe and healthy as it would be in any other recreational area. This assessment framework serves as a guide for municipalities, as the competent authority, to assess whether recreation on a landfill is safe and healthy.

Contact with contaminated soil, waste material, water passing through the waste (leachate) and gases from the waste (landfill gas) can pose risks. These risks need to be identified and managed. The assessment framework systematically outlines what is known about these risks. After each step, an evaluation is made to determine whether there is enough information to assess these risks. If sufficient information is available or if no more information can be gathered, the assessment is concluded with a statement: "risk acceptable" or "risk not acceptable".

Because harmful concentrations of landfill gas can be detected before they pose a risk, concentrations of landfill gas are compared against threshold values. These threshold values are included in the appendix of this assessment framework. The concentrations of contamination in leachate are too unpredictable to measure reliably. Therefore, the assessment framework assumes that this water (landfill leachate) should not be released, and the assessment itself must include determining whether visitors might come into contact with this water. Furthermore, the soil used to cover the waste must not contain excessive harmful substances. Therefore, the concentrations of substances in the soil are evaluated to determine whether children can safely play on it.